Vinogaradov Iwan
ur: 14 wrzesnia 1891 w Milolyub - Rosja
zm: 20 Marca 1983 w Moskwie - Rosja
W 1910r. rozpoczął studia w Sankt Petersburgu. Dwaj jego nauczyciele - Markow i Uspienski, zajmowali się teorią liczb. Stąd wzięło się zainteresowanie Winogradowa tym działem matematyki. W 1915r. kończy studia ( jako temat pracy magisterskiej wybiera teorię form kwadratowych).
Od 1918r. - profesor uniwersytetu w Permie. W 1920r. powraca do Sankt Petersburga, gdzie obejmuje dwa stanowiska - na politechnice i uniwersytecie. Tutaj prowadzi zajęcia z teorii liczb, które staną się później podstawą jego słynnej pracy w tej dziedzinie. W 1934r. przeprowadza się do Moskwy. Zostaje dyrektorem Instytutu Stiekłowa, funkcję tę pełni aż do śmierci.
Winogradow jako pierwszy, opierając się na dokonaniach swych poprzedników - Weyle'a, Hardy'ego i Littlewood'a, w pełni ukazał możliwość wykorzystania szeregów trygonometrycznych w teorii liczb. Swoje przemyślenia na ten temat zawarł w szeregu artykułów, publikowanych w latach 30-tych.
Za najważniejsze osiągnięcie matematyka uważa się wydanie przez niego w 1937r. pracy "Twierdzenia odnośnie teorii liczb pierwszych", zawierającej częściowe rozwiązanie hipotezy Goldbacha. Częste badania prowadzone nad problemami podobnymi tym, którymi zajmował się Winogradow, wykazują, iż jego metody nadal są najskuteczniejszymi z dostępnych, pozwalających na osiągnięcie kolejnych wniosków.
Szybko widoczny stał się wpływ Winogradowa także poza Związkiem Radzieckim. Choć uczony rzadko opuszczał jego granice, to w 1958r, podczas podróży do Edynburga, gdzie miał odbyć się Międzynarodowy Kongres Matamatyków, odwiedził St Andrews. Jeden z wielu gości, przyjmowanych przez Winogradowa w Moskwie, napisał: "... był wspaniałym gospodarzem. Każdy, kto wstąpił do jego domu, nigdy nie zapomni szczerej gościnności Iwana."
Zachowując do końca swych dni sprawność umysłową i fizyczną, matematyk dożył w zdrowiu dziewięćdziesięciu dwóch lat.
