Menshov Dmitrii Evgenevich
ur: 18 kwietnia 1892 w Moskwie - Rosja
zm: 25 listopad 1988
Ojciec Dimitrowa, Evgenii Titovich Menshov, był doktorem medycyny, który pracował w szpitalu (the New Ekaterininskii Hospital) i w instytucie języków dalekowschodnich (the Lazerevskii Institute of Oriental Languages). Jego matka, Alexandra Nikolaevna Tatishcheva, wywarła duży wpływ na wczesną edukację syna. Była wysoko wykształcona, która tak, jak jej dobrze wyuczony syn dawała lekcje języka francuskiego innym dzieciom.
W 1904 roku, w wieku 12 lat Menshov rozpoczął edukację w szkole średniej. Uczęszczał do gimnazjum będącego sekcją instytutu języków dalekowschodnich, gdzie jego ojciec działał jako lekarz szkolny. Pod wpływem lekcji udzielanych przez matkę jego pierwszą pasją stały się właśnie języki. Uczęszczał na francuski, niemiecki, angielski, łacinki oraz armeński. Jednakże Menshov miał wspaniałego nauczyciela matematyki i dlatego, jak wiele innych dzieci, których rozkochał w tej dziedzinie, Menschow również zaczął wykazywać zainteresowanie do tego przedmiotu w wieku 13 lat. Był również zainteresowany średnią w 1911 roku ze złotym medalem za wysokie osiągnięcia w wielu dziedzinach.
Po opuszczeniu szkoły, Menshov przystąpił do egzaminu wstępnego do college inżynierskiego (the Moscow Engineering College) i rozpoczął studia jesienią 1911 roku. Jednak studiował tam tylko przez pół roku zanim zdecydował się na opuszczenie i zajęcie się swoją prywatną pracą w nauczaniu wyższej matematyki. Jesienią 1912 roku Menshov zapisał się na Wydział Psychologii i Matematyki na Moskiewski Uniwersytet, gdzie uczęszczał na wykłady prowadzone przez Egorov`a, Lakhtin`a, Andrrev`a i wziął udział na temat funkcji ich zmiennych, który był prowadzony przez Byuhgens`a. Być może najbardziej znaczącym wydarzeniem dla Menshov`a był powrót z Göttingen do Moskwy jesienią 1914 roku, który to następnie zajął się wykładami o prostych zmiennych funkcji.
Menshov uczęszczał na kursy Luzin`a, dlatego też, kiedy Luizn postawił otwarty problem: "Czy integralny Denjoy i integralny Borel są równoważni?" Menshov był w stanie rozwiązać ten problem, pomimo,że nie miał jeszcze stopnia naukowego. Pokazał swoje rozwiązanie Luzinowi. Przed końcem 1914 roku tych dwoje rozpoczęło nieugiętą przyjaźń. Wkrótce potem Menshov wydał swoją pierwszą publikację. Luzin szybko otworzył szkołę matematyki na uniwersytecie w Moskwie i Menshov stał się jednym z jego pierwszych badających studentów, wśród których byli jeszcze: Aleksandrov, M Ya Suslin, i A Ya Khinchin. Pierwszy stopień naukowy Meshov`a uzyskał w 1916 za tezę, którą napisał na podstawie teorii Rieman`a o szeregach trygonometrycznych, która była analizowana przez Egorov i Luzin. Mnshov odkrył jedną z najbardziej fundamentalnych zasad na wyjątkowość problemu szeregów trygonometrycznych.
Przed końcem 1918 roku Menshov zdobył tytuł magistra i pojechał do Ivanovo- na północ od Moskwy. Jednak wkrótce przeprowadził się do Nizhnii-Novogorod, gdzie został wyznaczony na profesora uniwersytetu. Tam uczył od1919 do1920roku, po czym wrócił do początku 1920 roku Ivanovo, po czym w maju tego samego roku wrócił do Ivanovo, gdzie został wyznaczony na profesora w tamtejszym Instytucie Pedagogiki the Ivanovo Pedagogice Institute). Dodatkowo uczył w Instytucie Politechniki, w Ivanovo (the Politechnic Institute at Ivanovo) od stycznia 1921 roku. W tym czasie Luzin i inni członkowie jego szkolnych badań znaleźli się również w Ivanovo,tak, więc Menshov znalazł się naturalnie w głównym nurcie pasji matematycznych, które w dalszym ciągu starał się rozwijać. Jesienią 1922 roku Menshov powrócił do Moskwy i zaczął uczyć na tamtejszym uniwersytecie. Uczył także przez kilka lat w Moskiewskim Instytucie Techniki Leśnej (the Moscow Institute of Forest Technology). Mimo, że nigdy nie złożył aplikacji doktoranckiej, to jednak uzyskał tytuł doktora w 1935 roku, który został mu nadany po uznaniu go za jednego z najlepszych specjalistów w teorii funkcji i ich prostych i złożonych zmiennych. Wraz z tym tytułem została mu zaproponowana profesura na uniwersytecie w Moskwie.
W Moskwie w 1933 roku nowa katedra Analizy i Teorii Funkcji (a new chair of, Analysis and Theory of Function) została utworzona uniwersytecie, a jej przewodnictwo powierzono Lavrentev. W 1938roku Wydział Mechaniki i Matematyki (the Faculty of Mechanics and Matchematics) w Moskwie został przekazany dwóm katedrom- katedrze Teorii Funkcji (chair of the Tcheory of Function) i katedrze Funkcjonalnych Analiz (the chair of Functional Analysis). Pierwszej z nich przewodniczył Privalov, ale jego wcześniejsza śmierć w 1941 roku doprowadziła do objęcia przewodnictwa przez Menshov`a. Lusternik objął drugą katedrę. W 1943 roku katedry zostały połączone w Departament Teorii Funkcji i Funkcjonalnych Analiz (the Departament of Theory of Functions and Functional Analysis), na czele, którego stanął Menshov. Pracował on również w Instytucie Matematyki Akademii Nauk Ścisłych USSR (the Mathematical Institute of the Academy of Sciences of the USSR) od 1934 do 1941 roku i później ponownie od 1947.
Jego naukowe zainteresowania nawiązują głównie do teorii szeregów trygonometrycznych oraz do problemu monotoniczności funkcji i złożoności zmiennych. Menshov opublikował ponad 80 prac na te tematy, które odnosiły wyjątkowo wspaniały efekt na rozwijającą się teorię szeregów. Menshov nie należał do matematyków, którzy podejmują się rozwiązywania stosunkowo łatwych problemów lub, którzy kontynuują badania innych autorów, które zostały wskazane im na kursie. Charakterystyczną cechą jego naukowej aktywności jest to, że jego praca nad teorią szeregów doprowadziła do rozwiązania licznych zagadnień, które wprawiły w zakłopotanie wielu znakomitych matematyków.
Za swoją pracę o przedstawieniu funkcji przez trygonometryczne szeregi Menshov został nagrodzony State Prize w 1951 roku. Został wybrany na członka akademii Nauk Ścisłych USSR w 1953 roku. Trzy lata później uczestniczył w Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Edynburgu, gdzie został zaproszony do wygłoszenia mowy na temat swojej pracy o zbieżności szeregów trygonometrycznych.
