Hamming Richard
ur: 11 lutego 1915 w Chicago - USA
zm: 7 stycznia 1998 w Monterey, Kalifornia - USA
Richard Hamming rozpoczął studia w University of Chicago otrzymując dyplom ukończenia w 1937. Później studiował w University of Nebraska gdzie został nagrodzony tytułem magistra w 1939 i w tym samym czasie otrzymał tytuł doktora nauk matematycznych w 1942 na University of Illinois w Urbana-Champaign. Jego praca doktorska "Some Problems in the Boundary Value Theory Linearny of Linear Differential Equations" była dozorowana przez Waldemara Trjitzinskyego.
W 1945 dołączył do Projektu Manhattan, Rząd Stanów Zjednoczonych prowadził badanie naukowe mające na celu zaprojektowanie bomby atomowej. Projekt został nazwany Projektem "Manhattan", ponieważ pierwsze badania zostały przeprowadzone w Columbia University in Manhattan, jednakże Hamming pracował nad projektem w Los Alamos.
Po zakończeniu II Wojny Światowej, Hamming wstąpił do "Bell Telephone Laboratories" w 1946. W czasie, gdy pracował z matematykami Shannon i Tukey kontynuowł pracę dla Bell Telephones aż do 1976, kiedy to przyjął stanowisko fachowca od spraw informatyki w Naval Postgraduate School at Monterey w Kaliforni.
Hamming najlepiej znany jest ze swojej pracy na temat błędu wykrywający i błąd poprawiający kody. Jego podstawowa praca naukowa na ten temat pojawiła się w 1950 i w tym czasie rozpoczął nowy temat dotyczący teorii informacji. Kody Hamminga mają podstawowe znaczenie w teorii kodowania i praktycznym zastosowaniu komputerów w projektowaniu.
Praca z kodami jest ściśle związana z pakowaniem zadań i korygowaniem kodów, stosowana przez Hamminga i służąca do pakowania zadań dla macierzy ograniczonych.
W 1956 Hamming pracował nad pierwszym komputerem, IBM 650. Jego praca tutaj sprowadziła się do rozwinięcia języka programowania, który wpłynął na jego wysoki poziom, używanego, by móc dzisiaj programować komputery.
Hamming pracował również nad analizą numeryczna, łączeniem równań, i okno spektrarne Hamminga, które jest powszechnie używane w komputeryzacji do wygładzania danych przed analizą Fouriera.
Hamming otrzymał wiele nagród za swą pracę. W 1968 stał się członkiem Institute of Electrical and Electronics Engineers i została mu przyznana nagroda "Turing Trofeum" od stowarzyszenia "Association for Computing Machinery". Institute of Electrical and Electronics Engineers przyznał Hammingowi Nagrode Emanuela R. Piore w 1979 i medal w 1988: - Za wyjątkowy udział w badaniach informatycznych i systemach komputerowych. IEEE nazwał ten medal "Medalem Hamminga".
Dalsze zaszczyty wiązały się z sytuacją, kiedy to został wybrany członkiem National Academy of Engineering w 1980 i otrzymał Nagrodę Harolda University of Pennsylvania w 1981. W 1996, w Monachium, Hamming otrzymał prestiżową Nagrodę Eduarda Rheima ($130,000) za osiągnięcia w technologii.
