Fomin Sergei
ur: 9 grudnia 1917
zm: 17 sierpnia 1975
Ojciec Fomina był profesorem medycyny na Uniwersytecie w Moskwie. Fomin zaczął naukę w 1925 w wieku siedmiu lat i został umieszczony odrazu w drugiej klasie. Na jego wczesną edukację duży wpływ miał Chaplygin, który był przyjacielem rodziny. Jeszcze podczas nauki w szkole Chaplygin zauważał jego talent i doradził Fominowi by brał udział w wykładach na Moskiewskim Uniwersytecie. W wieku 16 lat Fomin bez żadnego szkolnego świadectwa przystąpił do egzaminu wstępnego na uniwersytet Moskiewski i przeszedł go z bardzo wysokimi wynikami. Pomimo jego wieku stał się studentem. Jego pierwszym zainteresowaniem była abstrakcyjna algebra. Nie mineło dużo czasu zanim Fomin udowodnił nowe teorie o nieskończonych grupach algebraicznych. Teorie zostały opublikowane kiedy miał 19 lat. Fomin ukończył studia w 1939 i zaczął badania na Uniwersytecie Moskiewskim pod nadzorem Kolmogorova.
Aleksandrov i Urysohn w 1923 podważyli warunki dostateczne dla przestrzeni Hausdorffa. W 1935 M H Stone dał nadzwyczaj skomplikowany dowód używający teorię reprezentacji algebr Boole'a. Aleksandrov poprosił Fomina aby spróbował znaleźć prostszy dowód i on to zrobił. Kiedy II wojna światowa wybuchła i Fomin został wzięty do wojska "Armii Czerwonej". Uniemożliwiało mu to kontynuowanie pracy doktorackiej. W 1942 Czerwona Armia dała Fominowi zadanie w Kazan, gdzie znajdował się Mathematical Institute przeniesiony z Moskwy do 1943 roku. Kiedy wojna się skończyła Fomin powrócił do Moskiewskiego Uniwersytetu. w 1951 roku został wyznaczony na doktora "On dynamical systems with invariant measure". Dwa lata później Fomin został wyznaczony na profesora. W 1964 Fomin stał się profesorem w Department Theory Functions and Functional Analysis i dwa lata później został wyznaczony na profesora w Department General Control Problems.
Fomin oprócz osiągnięć w dziedzinie topologii miał także swoj wkład w ergodic theory. W początkach swojej kariery pracowal również nad zagadnieniami z innych dzialów matemtyki, publikując pewną liczbę ważnych dokumentów np.: dynamiczne systemy w przestrzeni funkcji w 1950. Fomin napisał kilka referatow wraz z Gelfandem opublikowanych w 1950, gdzie zastosowali teorię nieskończonych wymiarowych reprezentacji grup do teorii dynamicznych systemów.
W 1959 Fomin zaczął się interesować matematyką w biologii. W 1960 kontynułując pracę na Moskiewskim Uniwersytecie w innych obszarach matematyki, został wyznaczony na przewodniczącego Laboratory Mathematical Methods in Biology. Zajmował się następującymi obszarami: podniecenie w włóknach nerwowych, receptory w wizualnym systemie, kontrola ludzkiego motorowego systemu, sztuczna inteligencja i roboty. W 1973 opublikował ważny tekst wraz z M B Berkinblit zajmujący się problemami matematycznymi w biologii.
Fomin napisał "Elementy o teorii funkcji i funkcjonalnej analizy" w dwóch tomach. Pierwszy ukazał się w 1954 i przykrył metryczne i unormowane przestrzenie. Drugi tom naukazał się w 1960 całość Lebesgue i przestrzeń Hilbertowską .W 1968 zostało opublikowane wydanie poprawione i uzupełnione, napisane z Kolmogorovem. Trzecia edycja w 1972,a czwarta w 1976. Fomin był mistrzem matematycznego stylu. Wiedział jak ustawić złożone matematyczne pytania w sposob prosty i jawny. Wyniki jego doskonałych prac są używane do badania funkcji w funkcjonalnej analizie przez wiele pokoleń studentów. Kochał muzykę, literaturę i obraz, dobrze rysował, grał w tenisa, był doskonałym narciarzem i do końca jego życia uprawiał czynnie sport.
