Da Vinci Leonardo
ur: 15 kwietnia 1452 w Vinci - Włochy
zm: 2 maja 1519 w Clos Lucé - Francja
Leonardo da Vinci kształcił się w domu jego ojca , gdzie otrzymał zwykłą elementarną edukację czytania, pisania i arytmetyki. W 1467 rozpoczął naukę malarstwa, rzeźby oraz technicznych i mechanicznych zręczności. Został przyjęty do cechu malarzy w Florence w 1472 ale kontynuował pracę jako uczeń aż do 1477. W tym czasie pracował na siebie w Florence jako malarz. Już wtedy szkicował pompy, broń militarną i inne maszyny.
Między 1482 i 1499 Leonardo był na służbie u Księcia Mediolanu. Został opisany w liście Księcia do sztabu jako malarz i inżynier księcia. Podczas służby u księcia stworzył sześć prac malarskich , doradzał takżę w sprawach architektury, fortyfikacji i militarnych. Był również brany pod uwagę jako inżynier hydrauliczny i mechaniczny.
Podczas jego pobytu w Mediolanie, Leonardo zainteresował się geometrią. Czytał książki Leona Battista o architekturze i Piero della Francesca's O Perspektywie w Malarstwie. Ilustrował Divina proportione i on kontynuował pracę z Pacioli i zaniedbał swoje malarstwo, bo tak poświęcił się geometrii .
Leonardo studiował geometrię euklidesową i Sumy Paciollego oraz zaczął własne badanie geometrii , czasami dające mechaniczne rozwiązania. Podał poszczególne metody wyrównywania okręgów, znów używając mechanicznych metod. W tym czasie napisał książkę, obejmującą elementarną teorię mechaniki, która ukazała się w Mediolanie około 1498.
Leonardo rozwiązał problem budowy teleskopu i w Codex Atlanticus napisanym w 1490 mówi ... Zrobić szkła aby widzieć Księżyc rozszerzony.
W późniejszej pracy, Codex Arundul napisanej w 1513, mówi że ... przestrzegaj natury planet, otwórz dach i nanieś obraz pojedynczej planety na podstawę wklęsłego lustra. Obraz planety odbitej przez podstawę pokaże powierzchnię planety bardzo powiększoną.
To On zrozumiał fakt, że księżyc świeci światłem odbitym od Słońca i go poprawnie wyjaśnił , myślał o Księżycu jako podobnym do Ziemi z morzami i obszarami stałej ziemi.
W 1499 francuskie armie weszły do Mediolanu i Książę został pokonany. Parę miesięcy później Leonardo zostawił Mediolan razem z Pacioli. Podróżował do Mantua, Wenecji i w końcu osiągnął Florence. Chociaż stale był naciskany aby ,malować, to studia matematyczne trzymały go daleko z jego malarskiej działalności, bo zajmowały bardzo dużo czasu. Swego czasu był zatrudniony przez Cesare Borgia jako starszy militarnego architekta i ogólny inżynier.
w 1503 wrócił do Florence aby doradzać na projekcie odwracania kierunku Rzeki Arno za Pizą co miało pomóc w oblężeni zajętej Florencji. Robił wtedy plany kanału dającego Florence dostęp do morza. Kanał nie został nigdy wybudowany . W 1506 Leonardo rozpoczął drugi okres w Mediolanie. Znów jego naukowa praca wzięła pierwszeństwo przed jego malarstwem i został wciągnięty w hydrodynamikę, anatomię, mechanikę, matematykę i optykę.
W 1513 Francja została odcięta od Mediolanu i Leonardo ruszył znów, tym razem do Rzymu. Jakkolwiek wydaje się prowadzić samotne życie w Rzymie znów bardziej poświęca się matematycznym studiom i technicznym eksperymentom niż malarstwie. Po trzech latach Leonardo przyjął zaproszenie Króla Francisa I I przeszedł na jego usługi w Francji.
Francuski Król nadał Leonardo tytuł jednego malarza, architekta, i mechanika Króla ale to go nie pocieszyło ,wydawał się zadowolony. Leonardo nie namalował nic nowego tylko dokończył malowanie prac , które miał ze sobą tj., Św.. Jana baptystę, Mona Lisę i Dziewica i Dziecko z St Anne. Większość czasu spędzał na pisaniu i redagowania jego naukowych artykułów.
