Zuse Konrad
ur: 22 czerwca 1910 w Berlinie - Niemcy
zm: 18 grudnia 1995 r. w Hünfeld - Niemcy
Konrad Zuse urodził się w Braunsberg. Uczęszczał do Humanistycznego Gimnazjum oraz w 1927 roku zaczął studiować budownictwo w Charlottenburg w Wyższej Szkole Technicznej. Studia te sprawiły, że Zuse około roku 1934 zaczął myśleć nad stworzeniem mechanicznego urządzenia do liczenia. Od teraz miał poświęcać temu przedsięwzięciu cały swój czas.
Po ukończeniu studiów Zuse zaczął pracować w Henschel Aircraft Company - firmie produkującej samoloty, gdzie pracował nad pomiarami naprężenia, które było spowodowane wibracjami, drganiami na skrzydłach samolotu. Jego praca ponownie wymagała dużej liczby obliczeń, rachunków, więc aby sobie ułatwić pracę Zuse zbudował komputer Z1 w salonie rodziców. Napisał: "Zacząłem w 1934 roku, pracując niezależnie, niewiedzą o innych osiągnięciach nauki. Nawet nie słyszałem o Charlesie Babbage".
Zuse ukończył składanie maszyny w 1938 roku. Z1 był całkowicie zmechanizowany. Składał się z dużej ilości mechanicznych przełączników i pamięci składającej się z metalowych płytek leżących pomiędzy warstwami ze szkła. Jest o najbardziej innowacyjna cecha, która pozwala na programowanie na perforowanej taśmie. Zusowi powiodło się tam (podczas budowy komputera) gdzie zawiódł Babbage, gdyż Z1 był binarną maszyną, z dwoma pozycjami przełączników odpowiadającymi zerze i jedynce (system zerojedynkowy). Jednakże, przesadzone byłoby stwierdzenie, że komputer Zusa bardzo dobrze spełniał swoją rolę. Otóż maszyna ta nie pracowała najlepiej. Pamięć była sprawna, ale droga przez mechaniczne ogniwa, którą były przesyłane polecenia nie presperowała dobrze.
Zuse chciał zbudować większy i lepszy komputer od Z1. Z2 miał ten sam system pamięciowy, ale mechaniczną jednostkę do obliczeń zastąpiono elektromechanicznymi przekaźnikami. Niestety wybuch Drugiej Wojny Światowej przeszkodził w realizacji tego projektu- Zuse został powołany do wojska. Przydzielono go do niemieckiej piechoty, lecz nie zagrzał tam długo miejsca. Zuse przekonał przełożonych, aby pozwolili mu wrócić do budowy nowego komputera.
Trzeci Instytut Badań Aerodynamicznych sponsorował prace Zusa, dzięki czemu był on w stanie dokończyć składanie komputera Z2, który jednak nadal był tylko eksperymentalnym modelem. Zuse posuwał się na przód i zbudował Z3, który był pierwszym komputerem Zusa, który miał sprawdzić idee swego konstruktora. Komputery Z2 i Z3 były elektromechanicznymi przekaźnikami, a Z3, którego ukończono w 1941 roku miał elektromechaniczną pamięć wkomponowaną w przekaźniki tak dobrze jak elektromechaniczna jednostka do obliczeń, rachunków.
Oczywiście. Aby Z3 był przydatny w informatyce, wymagał wielu przekaźników i istotnie posiadał ich 2600. Był to pierwszy sprawny system kontrolujący kalkulator (maszynę do liczenia). Został on wykorzystany przez Niemców w przemyśle lotniczym, aby rozwiązać problem równoczesnego rozwiązywania równań i innych matematycznych działań, które dotyczyły wibracji na szkielecie samolotu powstających pod wpływem nacisku.
Jednakże, kiedy Zuse zaproponował stworzenie komputera o elektrycznych zastawkach, to projekt ten odrzucono, ponieważ Niemcy byli bliscy zwyciężenia wojny i prowadzenie jakichkolwiek badań nie było potrzebne.
Niektóre z komputerów Zusa zostały zniszczone podczas bombardowań pod koniec Wojny, ale Z3 został zrekonstruowany w 1960 roku na potrzeby muzeum w Munich. Zuse zaczął pracować nad kolejnym modelem- Z4 w 1942 roku i niemal ukończył go, ale z powodu kolejnych ataków był zmuszony przerwać prace i przeprowadzić się z Berlina do Gottingen. Po zaledwie kilku tygodniach Gottingen było zagrożone atakami Rosjan przybliżających się do miasta. Tym razem Z4 został przeniesiony do małej wioski Hinterstein w Bawarii. Z4 został nazwany Versuchsmodell 4 (eksperymentalny model 4) albo inaczej V4 i ukryty w piwnicy. Jednak z powodu bombardowań komputer został zniszczony. Kiedy znalazły go wojska Amerykańskie i brytyjskie (wojsko Francuskie, które wkroczyło wcześniej do wioski nie znalazło V4) okazało się, że ich środki ostrożności zawiodły i V4 był całkowicie zniszczony.
W końcu Z4 został zabrany do Szwajcarii, gdzie został zainstalowany w ETH w Zurych w 1950. Pozostał tam do 1955 roku, a potem przeniesiono go do Francji do instytutu badań aerodynamicznych gdzie pozostał do 1960 roku.
Zuse zaprojektował jeszcze kilka komputerów oprócz swojej serii "Z". Jego S1 i S2 były używane w informatyce do dokładnych pomiarów potrzebnych do produkcji samolotów. Komputer L1, który także zaprojektował Zuse nie rozwiązywał matematycznych problemów, ale logiczne. Była to tylko eksperymentalna wersja, która nie znalazła zastosowania.
Te osiągnięcia Zusa były całkowicie niezależnie od innych projektów autorstwa np.: John Eckert, Mauchly and Howard Aiken z USA, i Turing z Anglii.
Zuse w 1950 roku założył swoja firmę komputerowa, która została w 1967 przejęta przez firmę Simens. W 1965 Zuse otrzymał nagrodę Harry M Goode Memorial, a medal warty $2,000 zafundowało "Społeczeństwo Komputerowe": Za jego wkład i pionierskie osiągnięcia, za propozycje użycia systemu dwójkowego itp. Za zaprojektowanie pierwszego programu komputerowego kontrolującego komputer w Niemczech- jednego z pierwszych na świecie.
Do roku 1958 Zuse zbudował Z22, który było jednym z pierwszych komputerów posiadających tranzystory. Zuse kontynuował swoją pracę jako konsultant firmy Simens, po tym jak przejęła ona całkowitą kontrolę nad firmą Zusa w 1968 roku.
Zuse wynalazł również pierwszy język programowania znany jako "Plankalkul" w 1945 roku. Użył go do zaprojektowania programy do gry w szachy. Chociaż nie był on całkiem sprawny, to był podstawą do następnej generacji języka "Algol", który był szeroko używany na świecie.
