Ważewski Tadeusz
ur: 24 września 1896 w Wygnance pod Tarnopolem - Polska
zm: 5 września 1972 w Rabce-Zdroju - Polska
Tadeusz Ważewski urodził się 24 września 1896 roku w Wygnance. Studia matematyczne ukończył w roku 1920 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1920 - 1922 przebywał jako stypendysta w Paryżu. W 1924 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Paryskim. W 1927 roku habilituje się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Nominację na profesora nadzwyczajnego tego uniwersytetu otrzymał Tadeusz Ważewski w roku 1933. W październiku 1939 roku został wywieziony z grupą profesorów krakowskich do Hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Oranienburgu. Po powrocie z obozu do Krakowa w 1940 roku brał udział w tajnym nauczaniu. W 1945 roku T. Ważewski został mianowany profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 1957 roku został członkiem rzeczywistym PAN.
Dorobek naukowy Tadeusza Ważewskiego obejmuje ponad sto prac. Pierwsza jego praca o pewnym kontinuum osobliwym ukazała się w 1920 r. Główną dziedziną zainteresowań naukowych Ważewskiego były równania różniczkowe cząstkowe pierwszego rzędu i równania różniczkowe zwyczajne. Omawiając zasługi naukowe Ważewskiego podkreślić należy nowe metody badawcze, które stanowiły dla licznych jego uczniów punkt wyjścia do dalszych badań i uogólnień. Do metod tych należy zaliczyć przede wszystkim metodę nierówności różniczkowych oraz metodę topologiczną opartą na pojęciu retraktu. Z pojęć wprowadzonych przez Ważewskiego wymienimy asymptotyczną koincydencję całek równań różniczkowych zwyczajnych.
Poświęcając wiele uwagi zagadnieniom metodycznym, o-pracował Ważewski między innymi jednolity dowód kilkudziesięciu przypadków tak zwanej reguły de l'Hóspitala. Uogólnienie tej reguły było punktem wyjścia do pewnego twierdzenia o przyrostach. Twierdzenie to stało się początkiem stworzonej przez Ważewskiego teorii nierówności różniczkowych w przestrzeniach Banacha. Na szczególne podkreślenie zasługuje seria prac Tadeusza Ważewskiego na temat tak zwanych układów sterowanych. Układy takie występują w zagadnieniach automatyki, szczególnie w bardzo doniosłych w chwili obecnej problemach automatycznego i optymalnego sterowania.
Oprócz pracy naukowej Tadeusz Ważewski poświęcał wiele czasu i wysiłków kształceniu kadry naukowej. Z tej grupy matematyków wyrosła stworzona przez niego krakowska szkoła równań różniczkowych. Zmarł w 1972 roku.
