Smirnov Vladimir
ur: 10 czerwca 1887, Sant Petersburgu - Rosja
zm: 11 lutego 1974 w Leningradzie - Rosja
Vladimir Smirnov uczęszczał do "DRUGIEGO GIMNAZJUM", najstarszej średniej Szkoły w St Petersburgu i tam wygrał złoty medal za osiągnięcia matematyczne. Po szkole rozpoczął naukę na wydziale Fizyki i Matematyki Uniwersytetu w St Petersburgu.
W "Drugim gimnazjum" Smirnov zaprzyjaźnił się z paroma wybitnymi matematykami. Szczególnie przyjaźnił się z Friedmann`em i Tamarkin`em, którzy chodzili do klasy niżej. Valentina Doinikova, który był przyjacielem Friedmann`a, opisał jak ta trójka chodziła razem studiując na Uniwersytecie w St Petersburskim.
Friedmann, Tamarkin i Smirnov wychodzili razem i byli nazywani "chłopcami z Drugiego gimnazjum". Byli bystrzy, zawsze schludnie ubrani i nazywali siebie nawzajem imieniem i przydomkiem.
Kiedy w 1910 roku Smirnov ukończył uczelnię w St Petersburgu, pozostał na Uniwersytecie i podjął studia doktoranckie, które pozwoliłyby mu zostać uniwersyteckim wykładowcą. Na uniwersytecie w 1911 utworzono koło naukowe zajmujące się analizą matematyczną i mechaniką. Smirnov był bardzo aktywnym członkiem tego stowarzyszenia, na przykład wykładając teorię równań algebraicznych, szczególnie prace Goursat`a i Appell`a. W sesji 1911-1912 dał dziewięć wykładów o książce Goursat`a.
Smirnov pracował wspólnie z przyjaciółmi z "Drugiego gimnazjum". W 1913 roku opublikował wraz z Friedmann`em wspólną pracę egzaminacyjną, która była opublikowana w "Journal of the Russian Physico - Chemical Society" (sekcja fizyki). Wspólnie z Tamarkin`em napisał pierwszy tom swojej większej 5-tomowej pracy "Kurs Matematyki Wyższej"("A Aourse in Higher Mathematics") .
Od 1912 roku w St Petersburgu Smirnov uczył w Instytucie Inżynierii kolejowej. Nauczał na Uniwersytecie Simferopol we wschodniej Ukrainie w latach 1919 do 1922, potem powrócił do St Petersburga (teraz Leningrad). Smirnov obronił doktorat 1936 i został kierownikiem Instytutu Matematyki i Mechaniki. Objął stanowisko dyrektora szkoły Matematyki na Uniwersytecie Leningradzkim i został wybrany członkiem ZSRR-owskiej "Akademii Nauki".
W 1953 roku Smirnov zorganizował Leningradzkie seminaria matematyki. W pewnej mierze to Seminarium wypełniło lukę jaka pozostała, kiedy w wyniku politycznych nacisków w późnych latach 1920-tych przestało istnieć Leningradzkie Stowarzyszenie Matematyków. Smirnov był aktywnym członkiem tego stowarzyszenia w latach 1920-tych i silnie wierzył w reaktywowane stowarzyszenie. W 1959 roku, głównie w wyniku starań Smirnov`a, reaktywowanie Leningradzkiego Stowarzyszenia Matematyków stało się możliwe i Smirnov został wybrany na honorowego przewodniczącego tego Stowarzyszenia.
W swojej działalności matematycznej Smirnov zajmował sie zarówno teorią jak i zastosowaniami matematyki. Napisał 5-tomowa pracę "Kurs Matematyki Wyższej"("A Aourse in Higher Mathematics") przywołaną powyżej, która była czesto wykorzystywana w Rosji. Pracował nad przebiegiem zmienności funkcji w wielowymiarowej przestrzeni euklidesowej i teorią funkcji zespolonej. Wraz z Sobolev`em wymyślał metody schematu zachowań rozchodzenia się fal w elastycznych środkach z równą płaszczyzną. Pozostałe opublikowane prace matematyczne dały w rezultacie rozwinięte metody badania drgań elastycznych sfer.
Jeden z jego przyjaciół napisał: "...Vladimir Ivanovich Smirnov był nie tylko wybitnym matematykiem, słynnym historykiem nauki, ale także osobą o wyjątkowej szlachetności i kulturze. Wszystko to sprawialo że wywierał on długotrwałe wrażenie nawet na tych, którzy rzadko mieli możliwość spotkać tego niezwykłego człowieka osobiście, jednak przede wszystkim na jego studentach i współpracownikach. Ich uwielbienie i szacunek dla pamięci nauczyciela był wspomniany na trzydniowej konferencji naukowej, która odbyła sie w Leningradzie w czerwcu 1987 roku i była zadedykowana setnej rocznicy urodzin naukowca."
