Skolem Thoralf
ur: 23 maja 1887 w Sandsvaer - Norwegia
zm: 23 marca 1963r. w Oslo - Norwegia
Thoralf Skolem pochodził z chłopskiej rodziny, choć jego ojciec nie zajmował się już pracą na roli, a nauczał w szkole podstawowej. Po ukończeniu szkoły średniej w Christianii (od 1925 roku Oslo) Skolem rozpoczął studia matematyczne na tamtejszym uniwersytecie. Uczęszczał także na wykłady z fizyki, chemii, zoologii i botaniki.
W roku 1909 rozpoczął pracę jako asystent fizyka Kristiana Birkelanda, który eksperymentował wówczas z bombardowaniem namagnesowanych kul elektronami i badał zjawisko zorzy. Pierwsze publikacje Skolema dotyczyły właśnie fizyki i pisane były wspólnie z Birkelandem. W roku 1913 Skolem zdał z wyróżnieniem egzamin państwowy i ukończył rozprawę Bdadania algebry logiki. Wyjechał też z Birkelandem do Sudanu obserwować światło zodiakalne. W roku 1915 spędził semestr zimowy na Uniwersytecie w Getyndze, który był wówczas wiodącym ośrodkiem badań nad logiką matematyczną, metamatematyką i algebrą abstakcyjną. Rok później otrzymał stanowisko na uniwersytecie w Christianii, a w roku 1918 docenturę z matematyki i został członkiem Norweskiej Akademii Nauki i Literatury.
Początkowo nie robił żadnych zabiegów w celu uzyskania stopnia doktora, wydawało mu się, że nie jest to niezbędne. Ostatecznie zmienił zdanie i w roku 1926 przedłożył pracę pod tytułem Kilka twierdzeń o całkowitoliczbowych rozwiązaniach pewnych równań i nierówności algebraicznych. Temat pracy podsunął mu wcześniej zmarły w roku 1922 Axel Thue.
Skolem kontynuował pracę na Uniwersytecie w Christianii aż do roku 1930, gdy został pracownikiem badawczym w Instytucie Christiana Michelsena w Bergen. Pod pewnymi względami było to wymarzone stanowisko, zapewniające mu swobodę badań bez obciążenia obowiązkami administracyjnymi i wykładowymi. Z drugiej strony, wymagało ono stałego pobytu w Bergen, co wiązało się z brakiem dostępu do literatury matematycznej. W roku 1938 Skolem wrócił do Oslo, gdzie objął profesurę matematyki na uniwersytecie. Prowadził też seminaria magisterskie - głównie z algebry i teorii liczb, a jedynie sporadycznie z logiki matematycznej.
Był wieloletnim przewodniczącym Norweskiego Towarzystwa Matematycznego i edytorem Norsk Matematisk Tidsskrift (Norweski Przegląd Matematyczny) oraz współzałożycielem Mathematica Scandinavica.
Po przejściu na emeryturę w roku 1957, odbył kilka podróży do Stanów Zjednoczonych jako wykładowca. Pozostawał aktywny intelektualnie aż do niespodziewanej śmierci w roku 1963.
