Sierpiński Wacław
ur: 14 marca 1882 w Warszawie - Polska
zm: 21 października 1969 w Warszawie - Polska
Urodził się 14 marca 1882 r. w Warszawie, tu skończył szkołę średnią, a następnie odbył studia matematyczne. Jego nauczycielem był prof. G.F. Woronoj, od którego pochodził temat pracy z teorii liczb, która przyniosła Sierpińskiemu zakończenie studiów uwieńczone złotym medalem. Teorii liczb, której zawdzięcza ten pierwszy sukces, pozostał Sierpiński wierny do końca życia. Z tej dziedziny napisał rozprawę pt. "O sumowaniu szeregu? za którą w roku 1905, a więc w rok po ukończeniu studiów, uzyskał stopień doktora. (Dodajmy, że w 50 lat później odbyła się uroczystość odnowienia tego doktoratu). Również teorii liczb poświęcone są jedne z pierwszych jego książek "Teoria liczb niewymiernych" (1910), "Teoria liczb" (1914).
Wydanie tych dwóch książek przedzielone jest wydaniem książki "Zarys teorii mnogości" (1912). Teoria mnogości stanowiła obok teorii liczb drugą pasję matematyczną Sierpińskiego, a zasługi jego w tej dziedzinie są chyba najważniejsze. Zetknąwszy się z tą, dopiero się rozwijającą, teorią w roku 1907, już w 1908 r. habilituje się i w 1909 r. rozpoczyna wykłady z tej właśnie dziedziny na Uniwersytecie Lwowskim. Są to pierwsze systematyczne wykłady z tej dziedziny.
W roku 1910 zostaje Sierpiński profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego.
Losy pierwszej wojny światowej sprawiły, że znalazł się na terytorium Rosji. Internowany w Wiatce, jako obywatel austriacki, dzięki staraniom matematyków moskiewskich uzyskuje prawo przeniesienia się do Moskwy, gdzie nawiązuje przyjaźń i owocną współpracę naukową z N.N. Łuzinem. W 1918 r. wraca do Lwowa, a następnie obejmuje wykłady na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1919 r. zostaje profesorem zwyczajnym. Tam nawiązuje współpracę z Z. Janiszewskim i S. Mazurkiewiczem i wspólnie z nimi zakłada "Fundamenta Mathematicae" (1920), których następnie jest wieloletnim redaktorem (razem z S. Mazurkiewiczem do roku 1945 Z. Janiszewski umiera w r. 1920, a następnie w latach 1945?1960 z K. Kurnatowskim). Na Uniwersytecie Warszawskim pracuje do roku 1960, tj. do przejścia na emeryturę.
Jego dorobek liczy ponad 700 prac naukowych, 15 książek naukowych i 13 popularnonaukowych. Znamienny jest fakt, że ostatnia z jego książek "Elementary theory of numbers" ukazała się w roku 1964, a więc gdy jej autor miał lat 82, a potok jego prac naukowych płynął nieprzerwanie aż do jego śmierci w wieku lat 87. października 1969 roku. Po jego śmierci jedna z dorocznych nagród przyznawanych przez Polskie Towarzystwo Matematyczne została nazwana imieniem Wacława Sierpińskiego. Pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach.
