Poliński Michał
ur: 1784
zm: 1848
Następcą Niemczewskiego był Michał Pełka Poliński. Urodził się w województwie nowogrodzkim w 1784 r. Po ukończeniu nauk w szkole średniej u bazylianów studiował nauki matematyczno-fizyczne w Wilnie, uzyskując tu stopień doktora filozofii. Uczył najpierw w gimnazjum, a następnie został powołany na Uniwersytet. W latach 1817-1819 studiował za granicą w Niemczech, Szwajcarii, Włoszech i Francji. Był tam powoływany na członka towarzystw naukowych, np. Akademii Florenckiej, Akademii Nauk i Sztuk w Padwie, Akademii w Luce, Akademii Paryskiej Filomatycznej, i wreszcie Tow. Przyj. Nauk w Warszawie. Po powrocie do Wilna obejmuje katedrę matematyki wyższej, wakującą po śmierci Niemczewskiego, i pracuje do zamknięcia Uniwersytetu. Umarł w r. 1848.
Prócz mniejszych i większych rozprawek rozmaitej treści drukowanych w Dzienniku Wileńskim ogłosił Poliński, poza wymienionym wyżej tłumaczeniem książki Lacroix, Traktat o geodezji Wilno 1816. Pozostałe prace pozostały w rękopisach, a mianowicie: O pożytku nauk matematycznych, O przecięciach ostrokręgowych, O dziełach matematycznych.
