Ostrowski Alesander
ur: 25 września 1893 w Kijowie - Ukraina
zm: 20 listopada 1986 w Montagnola - Szwajcaria
Ojciec Alexandra Ostrowskiego Marek Ostrowski był kupcem w Kijów. Jego matką była Weronika Rashevskaja. Uczęszczał do szkoły w Kijowie, oraz do prywatnej szkoły handlowej gdzie przebywał tylko przez rok, tam jako młody chłopiec wykazywał duże zainteresowanie matematyką. W 1908 roku o pietnastoletnim wówczas Alexanderze przypomniał sobie jego nauczyciel matematyki Grave i za jego wstawiennictwem, Ostrowski został ponownie przyjęty do grona absolwentów Szkoły Handlowej w Kijowie. Po ukończeniu swej edukacji w szkole handlowej Ostrowski rozpoczął studia w Collegu Handlowym. Tematem jego pracy dyplomowej były pola Galoisa dla których znajdował nowe rozwiązania, przez cały ten czas pomagał mu jego były nauczyciel Grave. Był on niezwykle ambitnym studentem w dziedzinie matematyki dlatego bez problemu dostał się na matematyczne studia w Kijowie, choć studia te mogli kończyć tylko nieliczni.
Życie Ostrowskiego nie było łatwe, jednak on uporczywie dążył do celu. Przez cały ten czas pomagał mu jego były nauczyciel Grave, to właśnie on pragnął by Aleksander studiował na uniwersytecie gdzieś za granicą a nie tylko w Kijowie. Z pomocą przyszli mu Landau i Hansel, którzy zaprosili Ostrowskiego do Niemiec na Uniwersytet w Marburgu. Ostrowski przyjął zaproszenie i w 1912 roku rozpoczął studia pod okiem Hansel'a. W 1914 roku kiedy wybuchła I Wojna Światowa Ostrowski był uważany za wrogiego obcykrajowca. W pozostaniu w Niemczech pomógł mu Hansel, który wstawił się za nim u władz niemieckich. I chociaż Ostrowski miał ograniczony dostęp do wszystkiego w Niemczech to jednak pozwolono mu korzystać z biblioteki na Uniwersytecie w Marburgu. Ta izolacja umożliwiła mu pełną koncentracje nad jego badaniami matematycznymi. Kiedy w 1918 roku skończyła się wojna, Ostrowski mógł już swobodnie poruszać się po Niemczech.
Wyjechał wtedy do Gottingen gdzie przebywali Klein, Hilbert i Landau. W Gottingen rozpoczął pracę doktorską pod opieką Hilberta i Landau, a w 1920 roku otrzymał nagrodę za publikację matematycznych czasopism. Rezultetem jego pracy było rozwiązanie osiemnastego problemu Hilberta. Z Gottingen Ostrowski pojechał do Hamburga gdzie w 1920 roku rozpoczął swą habilitacją jako asystent Hecka. W 1922 roku otrzymał tytuł doktora habilitowanego. Następnie przez rok wykładał w Gottingen.
Od 1925 do 1926 Ostrowski przebywał w Angli gdzie wykładał na takich uniwersytetach jak Oxford, Cambridge i Edinburgh. Później otrzymał propozycję pracy na uniwersytecie w Basel gdzie pozostał do 1958 roku. Przebywając na uniwersytecie w Szwajcarii Ostrowski był bardzo szczęśliwy chociaż wciąż samotny. W 1949 roku poślubił Margaret Sachs. Była ona psychoanalitykiem i oraz studentką słynnego Carla Gustave Jung. Od tego czasu Ostrowski koncentrował się w pełni na jego matematyce. W tym czasie jego żona zaczęła organizować resztę ich życia.
Był to układ który Ostrowskiemu odpowiadał bardzo dobrze. Kiedy zaczęliśmy spostrzegać to,że Ostrowski był w Basel dopóki był samotny, co nie oznaczało, że w międzyczasie nie podróżował. Przeciwnie podróżował daleko, zwłaszcza do Stanów Zjednoczonych gdzie wykładał równocześnie w 1960 roku na Uniwersytecie Wisconsin w Madison, na Uniwersytecie Indiana w Bloomington, Uniwersytecie Columbia w Waszyngtonie i na Uniwersytecie Browna w Providence. Jego zjednoczenie ze Stanami Zjednoczonymi nie było ograniczone do wielu uniwersytetów które odwiedzał, dla niego w 1950 roku było bliskie zjednoczenie z Międzynarodowym Biurem Poziomów, pierwszym Instytut Analizy Liczd w Los Angeles i później w Waszyngtonie i ten poziom dobrze zwiększał się z jego zainteresowaniem liczbowymi metodami.
Jedną z przyczyn tego połączenia było wydanie przez Ostrowskiego monografu o "Rozwiązywaniu równań i systemie różniczkowym", która była opublikowana w 1960 roku i była ona rezultatem szeregu wykładów które dał Międzynarodowemu Biurze Poziomów. W 1973 roku trzecia edycja tego monografu ukazała się w tym czasie z nowym tytułem "Rozwiązywanie równań w przestrzeni Euklidesa i Banacha". Ostrowski miał imponujący rekord publikacji około 275 prac.
Tematy które publikował były zbierane razem pod szesnastoma tytułami, są to określenia takie jak: algebra liniowa, równania algebraiczne, algebra wielowymiarowa, algebra formalna, teoria liczb, geometria, topologia, konfiguracja, teoria o funkcji rzeczywistej, równania różniczkowe, przekształcenia różniczkowe, teoria o funkcji złożonej, analiza liczb i różniczki, zdolność kartograficzna. Wbrew ilości jego prac monograf ten jest znakomitej jakości. Żeby zilustrować jakiś obszar o którym Ostrowski pisał przypominamy jego rezultaty na temat teorii o normach macierzy z zastosowaniem znajdowania nierówności, badał też metody rozwiązywalności systemu liniowego i odkrył też metodę przybliżonej wartości. Jego praca nad algebrą różniczki uwikłanej pozwoliła mu oszacować podstawy algebry różniczki. Ostrowski dał też ostateczną wersję teorii względności w 1934 roku, która była kontynuacją wstępnych publikacji z 1917 roku. Ostrowski zajmował się także równaniami funkcji Cauchy'ego, całkowaniem Fourier'a, całki Cauchy-Frullani i wzór Euler-Maclaurin.
