Lions Pierre
ur: 11 sierpnia 1956 w Alpes-Maritimes - Francja
Pierre-Louis Lions jest synem sławnego matematyka Jackues-Louisa Lionsa i Andree Olivier. Urodził się w Grasse, Alpes-Maritimes w Prowansji Alpes - Côte - d`Azur rejonie Francji, na północny-zachód od Cannes. To było miejsce pochodzenia jego ojca i miasto, które rodzina Lionsa uważała za swój dom, chociaż gdy Pierre-Louis urodził się, jego ojciec był profesorem na Uniwersytecie Nancy. Należy zauważyć, że Grasse leży niedaleko Draguignan, gdzie urodził się Alain Connes, który zdobył medal Fieldsa dwanaście lat wcześniej niż Lions otrzymał swój medal Fieldsa.
Kiedy Pierre-Louis miał sześć lat jego ojciec został profesorem w Paryżu i cała rodzina tam zamieszkała. Lions towarzyszył Lycee Pasteur a następnie Lycee Louis-le-Grand przed wstąpieniem do Ecole Normale Superieure w latach 1975-1979. jego praca doktorska nadzorowana przez H. Brezis, była zaprezentowana na Uniwersytecie Pierre i Marie Curie (oficjalnie Paryż VI kiedy Uniwersytet Paryski był podzielony na trzynaście oddzielnych uniwersytetów w 1970 roku) a w 1979 roku otrzymał on swój doktorat d`Etat nauk. Pierwszego grudnia 1979 roku, po otrzymaniu doktoratu, Lions ożenił się z Lilą Laurenti. Mają oni jedno dziecko - Doriana.
Od 1979 do 1981 roku Lions zamieszczał swoje prace naukowe w Center National de la Recherche Scientifique w Paryżu. Następnie, w 1981 roku został on mianowany profesorem na University of Paris-Dauphine. Podczas gdy ciągle zamieszczał swoje prace, został on dołączony do Centre National de la Recherche Scientifique jako dyrektor prac badawczych (w 1995 roku). Zajmował on również stanowisko profesora matematyki stosowanej na Ecole Polytechnique od 1992 roku.
Lions miał praktycznie najważniejszy udział w teorii nieproporcjonalnych równań różniczkowych cząstkowych przez 1980-te i 1990-te lata. Evans pisze: "On zrobił naprawdę fundamentalne odkrycia w wielu dyscyplinach, czyste i nie sfałszowane, a jego publikacje są tak liczne i różnorodne, podczas gdy opierają się na wygodnej i łatwo dostępnej klasyfikacji. Miejmy na uwadze, że nie ma w nich w prawdzie głównej przesłanki teorii nieproporcjonalnych równań różniczkowych cząstkowych, ani także nie może jej tam być. Źródeł tych cząstkowych równań różniczkowych jest bardzo wiele - fizyczne, geometryczne i tym podobne -tak, że przedmiot jest rozmaicie interpretowany. Każdy studiuje różne zjawiska dla różnych nieproporcjonalnych równań różniczkowych cząstkowych stosując zupełnie odmienne metody. Pierre-Louis Lions jest jedyny w swym rodzaju ponieważ ma wielkie zdolności do pokonywania granic i rozwiązywania natarczywych problemów w bardzo prosty sposób."
Odniesienie się do fragmentów opisuje pewne ważne aspekty pracy Lionsa, która doprowadziła do przyznania mu medalu Fieldsa na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Zurichu w 1994 roku. Pierwsza część pracy Lionsa, Która jest w dużej mierze rozjaśniona przez fragmenty , obejmuje jego prace nad "lepkością rozwiązań dla nieproporcjonalnych równań różniczkowych cząstkowych. Metoda ta była pierwszy raz wprowadzona przez Lionsa we wspólnej pracy z M.G.Crandall w 1983 roku, w której studiowali równanie Hamilton-Jacobi. Lions i inni mieli wówczas stosować metodę do szerokiej klasy częściowych równań różniczkowych zwyczajnych, nazwaną "pełną nieproporcjonalną drugą kolejnością zdegenerowanych eliptycznych równań różniczkowych cząstkowych". Problem tak przedstawiony jest opisany : ...Takie nieproporcjonalne równanie różniczkowe cząstkowe, po krótkim czasie, po prostu nie ma równego, albo parzystego C1 istniejącego rozwiązania... Jedyną opcją jest dlatego wyszukiwanie dla pewnych rodzajów "słabych" rozwiązań. To przedsięwzięcie jest w efekcie przedstawieniem wykresu poza tym, jak przeznaczać dla określonych rodzajów "fizycznie poprawnych" pojedynczych i jak zakazywać innym... Lions i Crandall w końcu przełamali ten problem przez skupienie uwagi na rozwiązaniach, które są zdefiniowane w warunkach pewnych nierówności zawierających gdziekolwiek wykres wyniku, jest poruszony z jednej strony, albo innym przez sprawdzenie równości funkcji.
Jeszcze jedną równie innowacyjną częścią pracy Lionsa była jego praca nad równaniem Bolzmanna i innymi ruchomymi równaniami. Równanie Bolzmanna zachowuje ślad wzajemnego oddziaływania między zderzającymi się cząstkami, nie pojedynczo, ale w określonej gęstości. W 1989 roku Lions, przy współpracy z DiPerma, jako pierwszy dał surowe rozwiązanie z arbitralną początkową daną.
Innym ważniejszym wkładem Lionsa w długą serię znaczących prac pisemnych jest problem zmienności. Varadhan, przemawiając na Kongresie Matematyków w Zurichu w 1994 roku na temat pracy Lionsa, powiedział: "Jest wiele nieproporcjonalnych równań różniczkowych cząstkowych, które są równaniami Eulera dla problemów zmienności. Pierwszym krokiem jest rozwiązanie takich równań metodą zmienności przez pokazanie, że ekstremum jest osiągnięte. To wymaga pewnego wymuszenia, lub ścisłości. Jeżeli ilość zostanie sprowadzona do minimum to ma "energię" jak termin obejmujący pochodne, wówczas jeden ma kontrolę nad miejscową prawidłowością wzdłuż zminimalizowanej kolejności."
Sprytnym pomysłem Lionsa było wprowadzenie "koncentracji ścisłości" technik, które zajmowały się energią koncentracji i w ten sposób unikały problemu, który pojawiał się, gdy bada się sprowadzoną do minimum kolejność bez gęstości. Lions wprowadził pewne kroki, aby manipulować stężeniem.
Lions otrzymał wiele nagród, za swój wybitny wkład w matematykę. Jest on członkiem Francuskiej Akademii Nauk i przyznano mu nagrody Akademii, Doistau-Blutet Fundation Prize w 1986 roku oraz Ampere Prize w 1992 roku. Otrzymał on również IBM Prize w 1987 roku, a także Philip Morris Prize w 1991 roku.
Oprócz Akademii Paryskiej, Pierre-Louis Lions został wybrany na członka Naples Academy oraz European Academy. Jest on również Chavalierem Legion d`Honneur. Przyznano mu honorowy doktorat od Heriot-Watt University w Edynburgu, Szkocja. Lions jest w komitetach redakcyjnych ponad dwudziestu pięciu gazetach na cały świecie.
Hobby Lionsa to kino, czytanie, a jego ulubionymi sportami są rugby i pływanie.
