Jordan Camille

Matematycy Odsłon: 880

Miara Jordana, krzywa Jordana ? oto niektóre z pojęć spotykanych w kursie analizy matematycznej. Nazwisko Jordana występuje także w innych gałęziach matematyki, np. w teorii funkcji, algebrze, a przede wszystkim w teorii grup. Miejscem jego urodzenia (rok 1838) była miejscowość Croix-Rousse blisko Lyonu, lecz prawie cale jego życie wiązane było z paryską uczelnią ? 1'Ecole Polytechnique, gdzie Jordan studiował, a potem czterdzieści lat wykładał. Było to już po okresie narodzin nowej, mającej dla dalszego rozwoju matematyki ogromne znaczenie idei ? podanej przez nieszczęsnego geniusza Ewarysta Galois ? teorii grup. W umyśle Jordana znalazła ona głębokie i pełne zrozumienie i obok Kleina i Liego stał się Jordan aktywnym jej propagatorem, rozwijając i systematyzując metody z nią związane. Taki właśnie charakter miało głębokie i świetnie napisane dzieło "Traite des substitutions et des eąuations algebraiques" (1870 r.) będące rozwinięciem metody Galois w teorii równań algebraicznych. Zarówno ta, jak i wszelkie inne prace, które wymienimy, posiadały właściwe Jordanowi cechy: niechęć do werbahzmu i rozwlekłości. Tak na przykład drugie, jego najlepsze dzieło, trzytomowy wykład analizy matematycznej ? "Cours d'analyse" (1883?1887), może uchodzić za model zwięzłości połączonej z wielką precyzją i wewnętrzną dyscypliną. Te wszakże cenione cechy sprawiały wiele kłopotów czytelnikom jego prac i słuchaczom jego wykładów. Toteż, zdaniem matematyków, ogromowi wartości w nich zawartych dorównywała trudność w ich percepcji. Wiele prac Jordana, nie wydanych w postaci książek, publikowały francuskie i włoskie periodyki matematyczne. Prace te dotyczyły grup ruchu wielościanów, równań różniczkowych liniowych, geometrii wielowymiarowej, arytmetycznej teorii form kwadratowych i teorii grup. Wspomniany wyżej szczególny ascetyzm w matematyce występował także w życiu prywatnym Jordana. Chociaż był właścicielem hotelu na przedmieściu Paryża, zajmował w nim tylko jeden gabinet. Tutaj zgromadził tylko najbardziej niezbędne do pracy przedmioty: skromne i nieliczne meble, książki i czarną tablicę. Jordana cechowała niechęć do wszelkich wizyt, w czym posuwał się tak daleko, że gości traktował jak intruzów. Camille Jordan zmarł w Mediolanie w 1922 roku. Zdaniem Sylvestera, wybitnego matematyka angielskiego, Jordan zajmował się najtrudniejszymi, wymagającymi maksimum wysiłku i poświęcenia zagadnieniami matematycznymi. Dla wielu współczesnych Jordanowi matematyków pozostawał zawsze wybitną postacią francuskiej szkoły matematycznej.