Wiktor Jankowski
ur: 6 lipca 1913 w Berlinie - Niemcy
Profesor Wiktor Jankowski urodził się dnia 6 lipca 1913 roku w Berlinie, w polskiej rodzinie, która w roku 1919 przeprowadziła się do Polski i zamieszkała w Poznaniu.
Świadectwo dojrzałości uzyskał prof. Wiktor Jankowski w roku 1932 jako absolwent Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Poznaniu - szkole znanej z bardzo wysokiego poziomu nauczania W tym samym roku 1932 podejmuje studia na kierunku matematyka Uniwersytetu Poznańskiego, kończ?c je w roku 1936 z dyplomem magistra filozofii w zakresie matematyki. Tematem pracy magisterskiej była teoria powierzchni obrotowych. Jak widać, już wtedy, póĽniejszy profesor i rektor Politechniki Poznańskiej zdradzał słabość do geometrii, która praktycznie aż do końca Jego działalności stanowiła główną dziedzinę jego zainteresowań. Lata 1937 - 1939 przepracował jako nauczyciel matematyki w swym macierzystym Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Poznaniu
Kampanię wrzesniową odbył jako żołnierz Wojska Polskiego. Trudne i ponure lata okupacji przepracował częściowo jako pracownik fizyczny, a następnie kreślarz i pracownik techniczny w oddziale poznańskim niemieckiego koncernu AEG.
W roku 1945, zaraz po zakończeniu działań wojennych, powraca do zawodu nauczyciela, ucząc matematyki i fizyki w kilku liceach poznańskich. Wreszcie związał się ostatecznie z ówczesna Szkołą Inżynierską w której prowadził wykłady z geometrii wykreślnej. Ta właśnie dyscyplina pozostał na następne kilkadziesiąt lat gówną domena Jego działalnosci. Równolegle z działalnoscia dydaktyczna podejmuje prof. Wiktor Jankowski pracę naukowa, która zaowocowała w roku 1951 stopniem naukowym doktora nauk matematycznych, nadanym na podstawie rozprawy pt. "Sur les zeros des polynomes contenant des parametres arbitraires". Promotorem był prof. dr M. Biernacki - profesor matematyki na Uniwersytecie im M Curie - Skłodowskiej w Lublinie.
Następne kilkadziesiąt lat pracy zawodowej upływa prof. Wiktorowi Jankowskiemu na bardzo efektywnym łączeniu pracy dydaktycznej, naukowej i administracyjnej. Wystarczy wymienić tutaj takie fakty jak pełnienie przez Niego przez 15 lat funkcji dziekana wydziału, który po wielu przeobrażeniach przyjął ostatecznie nazwę Wydziału Budownictwa Ladowego. Przez 18 lat kierował Katedra Geometrii Wykreślnej, w ciągu 13 lat był dyrektorem Instytutu Matematyki, i wreszcie dwukrotnie był rektorem Politechniki Poznańskiej. To tylko drobna cześć Jego działalności, a był jeszcze aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego i wielu innych organizacji.
Działalność naukowa prof. Wiktora Jankowskiego charakteryzuje się dużą stabilnością tematyki z pogranicza funkcji analitycznych i algebry. Z tej tematyki publikuje szereg cennych artykułów. Na tej podstawie uzyskuje w 1968 roku tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. Jednak, pomimo tak ożywionej działalnosci na polu naukowym i organizacyjnym, prawdziwą pasją prof. Wiktora Jankowskiego pozostała geometria wykreślna. W tej dyscyplinie osiągnął taki poziom wiedzy, że dla ogromnej rzeszy studentów, i licznego grona Jego współpracowników stal się autentycznym Mistrzem. Napisał doskonały podręcznik z geometrii wykreślnej, który doczekał się wielu wznowień. Brał czynny udział w szkoleniu młodej kadry naukowej w tej dyscyplinie, organizował konferencje naukowe, był współzałożycielem i współredaktorem (razem z prof. E. Otto) czasopisma naukowego ?Geometria?. Bardzo druga jest lista tych, którym przekazał swą wiedzę i zamiłowanie do geometrii wykreślnej. Do grona tego ma zaszczyt należę i piszący te słowa.
Przeczytałem napisane do tej pory zdania i z przykroscia stwierdziłem, ze właściwie chciałem napisać coś innego. Chciałem pokazać, jakim prof. Wiktor Jankowski był na co dzień. Jakim był człowiekiem? Przede wszystkim był człowiekiem ogromnie skromnym. Ta cecha dominowała w całym Jego sposobie bycia, i powodowała, ze ludzie do Niego lgnęli, nie odczuwając wielkości dystansu jaki niejednokrotnie z racji różnicy wieku i jeszcze większej różnicy wiedzy, miał miejsce. Jaki był jeszcze? Był człowiekiem wielkiej dobroci, niezmiernie życzliwy dla wszystkich, którzy się z Nim stykali. Nigdy nie odmówił swej rady, zawsze z uwaga wsłuchiwał się w przedkładane Mu sprawy i w miarę swych możliwości - pomagał.
W dniu 7 listopada 1991 roku, Rektor i Senat Politechniki Poznańskiej, w uznaniu Jego zasług i za całokształt działalności, nadali prof. Wiktorowi Jankowskiemu tytuł Doctora Honoris Causa. A dla nas, grona Jego współpracowników i wszystkich, którzy Go znali, pozostanie na zawsze....Mistrzem
