M-Blog

 
Nadchodzi Dzień Matematyki!
Wydawnictwo PWN ma dla Ciebie wyjątkowe propozycje! Bogata oferta książkowa przygotowana na tę okoliczność zachwyci każdego miłośnika liczb i wzorów. Niezależnie od poziomu zaawansowania, znajdziesz coś dla siebie. Nie zwlekaj! Sprawdź rekomendowane pozycje i rozwijaj swoje matematyczne umiejętności już teraz!
Wpisz kod Teacher5 a otrzymasz RABAT!
600x154 Ksiegarnia PWN

Hawking Stephen

Hawking Stephen

ur: 8 stycznia 1942 w Oksfordzie - Anglia

 

Rodzice Stephen'a Hawking'a mieszkali w Londynie, gdzie jego ojciec prowadził badania naukowe w dziedzinie medycyny. Jako, że Londyn podczas II Wojny Światowej był miejscem niebezpiecznym mama Stephen'a wyjechała do Oxford'u, gdzie właśnie urodził się Stephen, 8 stycznia 1942 roku. Rodzina szybko zamieszkała razem w Highgate na północy Londynu.

W 1950 roku ojciec Stephen'a został mianowany kierownikiem zakładu parazytologii w Instytucie Badań Medycznych w Mill Hill. Rodzina przeprowadziła się do St Albans, tak że podróże do Mill Hill były łatwiejsze. Stephen uczęszczał do szkoły dla dziewczyn St Albans High School (gdzie przyjmowano chłopców w wieku do 10 lat). Po ukończeniu 10 lat ojciec pragnął by Stephen zdał egzamin do publicznej szkoly Westminster, jednak w czasie egzaminu był chory i pozostał w St Albans jeszcze rok. Stephen pisał: "Edukacja tam była tak samo dobra, jeśli nie lepsza, od tej którą mógłbym otrzymać w Westminster"

Hawking chciał specjalizować się w matematyce do czego namawiał go nauczyciel tego przedmiotu. Jednak ociec miał już swój wybór dla syna i przekonywał go aby wybrał chemię jako głowny przedmiot. Częścią planów ojca było by Hawking wybrał University College w Oxfordzie, College do którego sam uczęszczał, nie zawierał on jednak matematyki.

Wmarcu 1959 roku Hawking zdał egzamin i studiował nauki przyrodnicze w Oxfordzie. Przyznano mu stypendium, pomimo to źle się tam czuł. Najbardziej pociągała go tam fizyka. Skończył studia w 1962 roku i przeniósł się do Cambridge. Wybrał specjalizację w astronomii, ciężkim obszarze dla kogoś kto miał małe podstawy matematyczne. Hawking zauważył, że stał się niezgrabny i kiedy w 1962 roku wrócił na Święta Bożego narodzenia do domu, po ukończeniu pierwszego semestru, matka przekonała go by udał się do lekarza.

Na początku 1963 roku spędził dwa tygodnie w szpitalu na testach. Diagnozą było stwardnienie zanikowe boczne. Jego kondycja pogarszała się szybko i doktor przepowiadał, że może nie dożyć końca studiów.Hawking pisze: "Chociaż ciemne chmury wisiały nad moją głową, to ku mojemu zdziwieniu bardziej podobało mi się życie z chorobą niż wcześniej. Zacząłem iść naprzód z moją pracą." Powodem było to,że Hawking spotkał dziewczyne którą chciał poślubić. Zdawał sobie sprawe, że musi skończyć studia by zdobyć prace: "Dlatego zacząłem pracować pierwszy raz w moim życiu, ku mojemu zdziwieniu spodobało mi się to."

W 1966 roku po uzyskaniu doktoratu za pracę "Properties of the Expanding Universe", pozostał w Gonville i Caius College jako członek wydziału matematyki stosowanej oraz Instytutu Astronomii Teoretycznej. W 1973 roku opóścił Instytut i dołączył do "Department of Applied Mathematics and Theoretical Physics" w Cambridge. W 1979 roku Hawking został mianowany profesorem matematyki na katedrze Lucasa na uniwersytecie w Cambridge.

Pomiędzy 1965 a 1970 rokiem Hawking pracował na temat osobliwości w teorii względności, wymyślając nowe matematyczne techniki do badania tego obszaru kosmologii. Większośc prac w tej dziedzinie zrobił we współpracy z Roger'em Penrose, który w tym czasie był w Birkbeck College w Londynie. Od 1970 roku Hawking zaczął pracować nad czarnymi dziurami. Hawking w 1970 roku odkrył nadzwyczajne własności czarnych dziur. Używając teorii kwantów i teorii względności pokazał, że czarne dziury mogą emitować promieniowanie.

Jego sukces udowodnił, że można połączyć teorie względności z teorią kwantów. W 1971 roku Hawking prowadził badania na temat stworzenia wszechświata i stwierdził, że następstwem "wielkiego wybuchu" było powstanie obiektów tak ciężkich jak 109 ton, lecz wielkościprotonu. Te małe czarne dziury miały wielkie przyciąganie kierowane teorią względności, podczas gdy prawa mechaniki kwantów mogły odnosić sie do przedmiotów tak małych. Następnym niezwykłym osiągnięciem Hawking'a, był jego projekt tworzony w 1983 rok wspólnie z Jamesem Hartley'em. Napisał wtedy ważną pracę "The Wave Function of the Universe", która, jak się okazało, miała zasadnicze znaczenie dla powstania dziedziny znanej jako kosmologia kwantów. Hawking i Hartley opracowali "hipotezę braku brzegu", która określa warunki początkowe wszechświata. Można powiedzieć, że prawa kwantowe, które w rzeczywistości odnoszą się do mikroświata i które można zastosować do całego wszechświata, obowiązywały także w chwili początkowej. Ten czysto kwantowy stan wymaga jeszcze dokładnego opisania, ale hipoteza braku brzegu jest obecnie jedną z kilku teorii, którymi szczegółowo zajmują się teoretycy.

W 1982 roku Hawking zdecydował się napisać popularną książke o kosmologii. Do 1984 roku zrobił pierwszy zarys "Krótkiej historii czasu". W lato 1985 roku Stephen zachorował na zapalenie płuc i znalazł sie w szpitalu w Genewie. Tam zasugerowano żonie Hawkinga, że nie warto podtrzymywać go przy życiu tylko za pomocą maszyny. Żona Hawkinga nie zgodziła się na to i kazała przewieść męża do Addenbrooke's Hospital in Cambridge, gdzie chirurg Roger Grey dokonał operacji ratującej życie ale i pozbawiającej Stephen'a głosu. Hawking stworzył system komputerowy umożliwiający mu posiadanie elektronicznego głosu. Z taką trudnością spotkała się ksiązka "Krótka historia czasu" która została opublikowana w 1988 roku. Ksiązka sprzedała się w rekorowym nakładzie, czego nikt nie przewidywał. Do maja 1995 roku w "The Sunday Times" była na liście best-sellerów, w sumie przez 237 tygodni. Ten wyczyn zapisany jest w 1998 roku w "Guinness Book of Records". Oczywiście Hawking otrzymał i nadal otrzymuje wiele tytułów i nagród. Został uhonorowany "Member of National Academy of Sciences of the United States"

Related Articles

logo 2022 joomla footer

© 2022 Tomasz Grębski MATEMATYKA