Gordan Paul
ur: 27 kwietnia 1837 we Wrocławiu - Polska
zm: 21 grudnia 1912 w Erlangen - Niemcy
Ojciec Paula Gordan'a, David Gordan, wraz z żoną Friedericke Friedenthal byli kupcami w Breslau. Paul został wykształcony w Breslau, gdzie uczęszczał do Gymnasium, a następnie, studiował w szkole biznesowej. W tym okresie życia Gordan nie zmierzał do naukowej kariery i pracował przez kilka lat w bankach.
Jednakże, brał udział w wykładach Kummer'a z teorii liczb na Uniwersytecie Berlińskim w 1855 i jego zainteresowanie matematyką silnie wzrosły dzięki N H Schellbach, który był prywatnym opiekunem Gordan'a. Jego uniwersytecka kariera zaczęła się na Uniwersytecie w Breslau ale, tak jak prawie wszyscy studenci w tamtych czasach, podejmował studia również na innych uniwersytetach. Przenosząc się do Königsberg, Gordan był studentem znanego już matematyka Jacobi,następnie udał się do Berlina, gdzie zaczął interesować się zadaniami dotyczącymi algebraicznych równań.
Następnie powrócił do University Breslau, gdzie napisał pracę "o kulistej geometri figur na sewrze" w 1862.Praca ta szybko zyskała sobie uznanie, i za nią właśnie Gordon otrzymał nagrodę nadaną przez Faculty Philosophy w Breslau.
Skoro tylko Gordan napisał swoją pracę, wyjechał, by odwiedzić Riemann'a w Göttingen. Jednakże, Riemann złapał silną grypę, następstwem czego była również gruźlica, więc wizyta Gordan'a trwała krótko. W 1863 matematyk Clebsch zaprosił Gordan'a, by ten przyjechał do Giessen. Rozpoczynając wykłady na tamtejszym uniwersytecie, został awansowany na profesora nadzwyczajnego w 1865. In 1869, kiedy nadal pozostawał w Giessen, Gordan poślubił Sophie Deurer, córkę tamtejszego profesora prawa.
Pierwszy pracą, nad którą Gordan i Clebsch pracowali razem w Giessen było teorią funkcji abeliańskich. Oni również wspólnie napisali pracę pod tytułem:" Theorie der Abelschen Funktionen", która została opublikowana w 1866. W dziale matematyki, w której Gordan jest najsławniejszy jest teoria niezmienności.Co do reszty jego kariery, chociaż Gordan nie pracował wyłącznie w tym temacie, można by powiedzieć, że ta właśnie teoria dominowała w jego matematycznej pracy.
Przez następnych dwadzieścia lat Gordan spróbował udowodnić skończoność twierdzenia podstawy dla n - ary form. On dał dobry początek do rozwiązywania tego zadania dla n = 2, a następnie odnalazł konstruktywny dowód skończoności dla podstawy form binarnych. Nie potrafił juz sobie poradzić z wyższymi systemami niż binarny, ale i tak wprowadził wiele skomplikowanych wzorów i wyprowadzań na temat tej teori.
W 1874 Gordan przeniósł się do Erlangen, gdzie został profesorem matematyki na uniwersytecie. Kiedy Gordan został wyznaczony, Klein był rektorem matematyki w Erlangen.. W roku 1874-75 kiedy Gordan i Klein byli razem w Erlangen przedsięwzieli wspólny projekt badań grupy podstawiań algebraicznych równań. Oni zbadali związek między PSL(2,5) i równaniami stopnia piątego. Następnie Gordan poszedł dalej, by zbadać relację między grupą PSL(2,7) i równaniami stopnia siódmego, później on badał relację grupowego A6 do równań stopnia szóstego.
W 1888 Hilbert udowodnił "teorię skończoności podstaw", tylko dając istnienie dowodu, ale nie pozwalał skonstruować bazy. Gordan przez wynalezienie nowej metody stał się jednym z wiodących światowych ekspertów w "teori niezmienności".
Gordan także pracował nad algebraiczną geometrią i on stworzył uproszczony dowód transcendencji e i p. Następnie zaczął intersować się chemią a w szczególnosci "teorią wartościowości substancji chemicznych". Jednakże były to nieudane prace, ponieważ nie znajdowały uznania w środowisku chemicznym i matematycznym. Z powodu tego Gordan stracił przed śmiercią szacunek swoich przyjaciół, wielkich matematyków.
Paul Gordan miał w swoim życiu tylko jedną studentkę doktorancką, była nią Emmy Noether. Ale to napewno dlatego Noether była tak gruntownie wykształcona że mogła wpłynąć na kształt dzisiejszej algebry.
