Frączkiewicz Augustyn

Matematycy Odsłon: 814

Frączkiewicz urodził się w r. 1798 w Kurozwękach. W r. 1807 wstąpił do gimnazjum w Kielcach. Dla studiów matematycznych udał się w r. 1815 na Uniwersytet Krakowski i tu w ostatnim roku studiów został zastępcą profesora matematyki niższej. W r. 1819 uczył w szkole wojewódzkiej w Kielcach, następnie wraca do Krakowa i w Liceum św. Anny uczy matematyki do r. 1824. W latach 1825 - 1826 odbywa podróż naukową za granicę, a po powrocie uczy dalej w Liceum św. Anny do r. 1828, w którym objął katedrę matematyki na Uniwersytecie Warszawskim. Dodać należy, że w r. 1828 uzyskał stopień doktora filozofii. W jakiś czas po zamknięciu Uniwersytetu był członkiem komitetu urządzającego biblioteki szkolne, a w r. 1834 został profesorem wojewódzkiego gimnazjum w Warszawie oraz adiunktem-wolontariuszem w Obserwatorium Astronomicznym. W r. 1836 otrzymał nominację na profesora matematyki czystej na Kursach Dodatkowych, których został niebawem dyrektorem. Po zamknięciu kursów w 1849, zamianowany członkiem Komitetu egzaminacyjnego, przeszedł niebawem na emeryturę w r. 1853, nie przeczuwając, że raz jeszcze zostanie powołany na katedrę profesorską w Warszawskiej Szkole Głównej w r. 1862; tu pozostał na stanowisku wykładowcy przez lat siedem, tj. do zamknięcia Szkoły w r. 1869. Jako przeszło 85-letni starzec zmarł Frączkiewicz w r. 1883.

Spuścizna naukowa tego zasłużonego matematyka obejmuje najrozmaitsze prace o bogatej tematyce: Demonstratio formulae differentialis a A. Cauchy inventae determinandis summis serierum, inservientis. Cui sub junguntur ąuattuor propositiones ex Geometria. Scripsit pro summis in philo-sophia honoribus rite obtenendis. Crac. 1828. Dowód twierdzenia p. Legendre o pierwiastkach wymiernych w równaniu stopnia trzeciego. Pamiętnik Warszawski umiejętności czystej i stosowanej, Warsz. 1829. Rozwiązanie zagadnienia geometrycznego podanego w piśmie p. Gergonne'a, tamże 1829. O twierdzeniu Eulera tyczącem się wielościanów, tamże t. III. Kilka nowych twierdzeń o kołach stycznych do wszystkich boków trójkąta i upomnienie się o trzy twierdzenia w tym samym przedmiocie podane dawniej, tamże. Dwa wyjątki z rozprawy o czworościanie Rocznik Tow. Nauk. Krakows. 1833, t. XV. O nowej gałęzi rachunku wyższego, czyli infinitezy-malnego, odkrytej przez geometrę Cauchy. (Pamiętnik Warsz. umiej, czyst. i stos. 1829.) Dowody różnych podań z trygonometryi płaskiej i geometryi elementarnej wraz z krótką uwagą nad pewnem rozwinięciem potęgi dwumianu, Kraków 1827. Dowody kilku podań geometrycznych. Biblioteka Warszawska, 1844. Prostszy dowód pewnego sposobu wymierzenia linii zewsząd nieprzystępnej. Tamże 1859. O wykreśleniu kwadratu, danemu kołu blisko równoważnego, podanem przez p. V/illich i o dwóch sposobach, jak się zdaje nieznanych, któremi by na odwrót można nakreślić koło danemu kwadratowi blisko równoważne. Tamże 1859. O pewnym wzorze na brylowatość graniasto-służa ściętego, podanym przez p. Grunert za nowy. Tamże 1859. O najprostszym sposobie wynajdowania średniej geometrycznej proporcjonalnej między dwiema liniami danemi, wyznaczaniu pewnych punktów elipsy, tudzież o wzorach na powierzchnię pasa kulistego i na objętość niektórych brył obrotowych (tamże 1860).