Edge William
ur: 8 listopada 1904 w Stockport - Anglia
zm: 27 września 1997 w Bonnyrigg - Szkocja
Jego rodzice byli nauczycielami. Podstawowe wykształcenie zdobył w lokalnej szkole (Stockport Grammar School), następnie podjął naukę w Cambridge gdzie studiował matematykę na Trinity Collage. Po jego ukończeniu kontynuował naukę aż do uzyskania dyplomu naukowego - doktoratu z geometrii rzutowej. Cambridge było w tym czasie centrum badań nad geometrią z rozkwitającą szkołą Baker'a na czele.
W 1932r. E.T. Whittaker zaproponował mu posadę lektora na Uniwersytecie w Edynburgu, którą Edge z chęcią przyjął i pozostał na tym stanowisku do końca swojej kariery akademickiej, nie podejmując pracy na żadnym innym uniwersytecie. Edge odgrywał główną rolę w sukcesach Katedry Matematycznej w Edynburgu, najpierw pod przewodnictwem Whittacker'a a następnie Aitken'a z którymi zawiązał bliższą przyjaźń często wspierając ich pracę jego międzynarodową reputacją dotyczącą badań i błyskotliwymi wykładami.
Po badaniach naukowych związanych z geometrią klasyczną Edge zajął się działem z którym jest najczęściej kojarzony - geometrią przestrzeni skończonych. Podziwiano go za jego niesamowite wyczucie skomplikowanych matematycznych sytuacji oraz za umiejętność radzenia sobie z zawiłymi kombinatorycznymi argumentami tak charakterystycznymi w jego pracy. Napisał 91 prac, a jego mistrzowskie opanowanie specjalizacji stawia do na równi z Coxeter'em jako jednego z głównych przewodzących geometrów XX-go wieku.
Jego praca jest niejako kontynuacją badań rozpoczętych przez innych wielkich matematyków z jego dziedziny XIX i XX-go wieku, takich jak Castelnuovo, Cayley, Clebsch, Fano, Fricke, Humbert, Klein, Plucker, Schlafli. Używał geometrycznych konfiguracji do badania wyższych grup i pomimo że temat ten nie były już wtedy na czasie, a znaczna część grup środowiska teoretyków poruszała się w kierunku klasyfikacji prostych grup skończonych, jego praca dostarczyła narzędzi do lepszego i głębszego zrozumienia tych właśnie grup (np. prostych grup Conway'a). Edge nie należał do ludzi których nie interesowały nowoczesne techniki. W swojej pracy z 1991r. zastosował i dołączył komputerowo wygenerowane ilustracje.
Jego prace są w większości pisane tylko pod jego nazwiskiem, jako jego samodzielny dorobek naukowy. Współpracował jednak ze swoimi przyjaciółmi Coxeter'em i Du Val'em. Uczestniczył w celebracji siedemdziesiątych piątych urodzin Coxeter'a w 1979 roku w Toronto po raz pierwszy przekraczając Atlantyk twierdząc, iż tylko z powodu tak wielkiej przyjaźni zmusił się do przezwyciężenia swojej wielkiej niechęci i oporów do jakichkolwiek podróży. Posiadał ogromne zamiłowanie do muzyki. W mieszkaniach które wynajmował zawsze musiało znaleźć się trochę miejsca na wielkie pianino.
Razem z Aiken'em, Robin'em Schlapp'em grającymi na skrzypcach oraz Walter'em Ledermann'em na wiolonczeli utworzył "kwartet matematyczny", który można było usłyszeć w każdy pierwszy piątek miesiąca na spotkaniach Towarzystwa Matematycznego w Edynburgu. Był również właścicielem dźwięcznej i dość donośnej barwy głosu, niejednokrotnie mając możliwość śpiewania solo kantaty Bacha. Pomimo tego iż był doś wysokim atrakcyjnym mężczyzną nigdy sie nie ożenił.
