Cartan Elie Joseph
ur: 9 kwietnia 1869 w Dolomieu - Francja
zm: 6 maja 1951 w Paryżu - Francja
Życie znakomitego matematyka francuskiego E.J. Cartana przypadło na drugą połowę XIX wieku i pierwszą połowę XX. W ciągu swojego długiego życia Cartan był świadkiem bujnego rozkwitu nauk ścisłych i techniki. Jego udział w rozwoju matematyki tego okresu był znaczny.
EJ. Cartan urodził się 9 kwietnia 1869 r. w Dolomieu (Isere). W 43 roku życia został profesorem uniwersytetu w Paryżu, od 1931 r. zaś był członkiem Acadćmie des Sciences w Paryżu. Już w wieku 25 lat Cartan zasłynął dzięki swej pracy dotyczącej podstaw algebraicznych teorii grup Liego. Przez dłuższy okres swej różnorodnej pracy naukowej zajmował się powyższym zagadnieniem. W 1913 r. rozwinął teorię reprezentacji półprostych grup Liego, którą w późniejszych latach połączył z geometrią różniczkową i topologią. Innym ważnym zagadnieniem opracowanym przez Cartana jest tzw. "metoda form zewnętrznych" (kontynuowana u nas przez prof. Slebodzińskiego). Metodę tę zastosował do badania równań różniczkowych cząstkowych Pfaffa. Dzięki niej otrzymał rozwiązania wielu zagadnień z geometrii różniczkowej. Współczesna problematyka geometrii różniczkowej w głównej mierze wyznaczona została przez Cartana.
Cartan zmarł w Paryżu 6 maja 1951 r. przeżywszy 82 lata wypełnione twórczą pracą nad rozwojem nowych gałęzi matematyki. Bogaty rozwój tej nauki na przełomie XIX i XX wieku zawdzięczamy w dużej mierze dorobkowi naukowemu Cartana.
