Burnside William
ur: 2 lipca 1852 w Londynie - Anglia
zm: 21 sierpnia 1927 Kent - Anglia
William Burnside był szkotem ze strony ojca. Ukończył Pembroke College Cambridge w 1875 jako drugi "wrangler", zaraz po Georgu Chrystalu. Burnside był postrzegany jako człowiek o niezwykle eleganckim stylu matematycznym. Z racji tego przyznano mu stypendium uczelni Pembroke, które otrzymywał od 1875 do 1886.
Jego nauczycielami na Cambridge byli między innymi Stokes, Adams i Maxwell z matematyki stosowanej oraz Cayel z samej matemetyki. Dzięki ich wykładom Burnside wybrał kierunek swoich badań .
Jego pierwsza praca napisana w 1883 dotyczyła funkcji eliptycznej, ale po 1885 roku skierował swoje badania w kierunku hydrodynamiki. Większość pracy Burnsidea nad hydrodynamiką wymagały użycia kompleksu zmiennych i w pracach od 1891 do 1892 rozpatrywał grupy homograficzne kompleksu zmiennych. w swojej pracy zaczął zajmować się grupami i od 1894 roku dalej zajmował się studiowaniem teorii grup.
Burnside został wybrany jako Przyjaciel Royal Society w 1893 za swoja prace z hydrodynamiki i teorii funkcji zespolonej. Jednak jego praca nad teorią grup szybko osiągała postępy i w 1897 roku opublikował The Theory of Groups of Finite Order{teoria grup skonczonego porzadku}, pierwszy traktat z teorii grup w Anglii, który miał główny wpływ na jej rozwój.
W 1899 Burnside został przewodniczącym towarzystwa matematycznego w Londynie i w tym samym roku towarzystwo przyznało mu medal De Morgan'a. W latach 1904 do 1906 był przewodniczącym towarzystwa i kontynuował naukę w Council do 1917 roku.
Frobenius zaczął swoje osiągnięcia od odwzorowania teorii grup i od jej charakteru w 1896 roku. Burnside docenił jak ważne są metody Frobeniusa i zaczął używać charakteru teorii. Jeden z ważniejszych wyników: to teza, że grupa porządku pmqn jest rozwiązywalna, pojawiła się w 1904. Szczególne przypadki tych wyników zostały udowodnione przez Sylow'a ( przypadek, gdy n=0 w 1872), Frobeniusa (przypadek, gdy n = 1 w 1895) i Jordana (przypadek, gdy n = 2 w 1898). Hipoteza Burnside'a, że każda skończona grupa nieparzystego porządku jest rozwiązywalna została dowiedziona. Dopiero 1962 roku udało to się tego dokonać W. Feit i J.C. Thompson'owi na 300 stronach papieru.
Wiele dzisiejszych teorii grup wciąż posuwa się w kierunku ustanowionym przez Burnsida. Jego słynny "Problem Burnsida", na skończonych grupach, kiedy elementy mają stały określony porządek jest dziś wciąż ważnym polem badań naukowych dotyczących teorii grup. W 1994 "Fields Medalist" (Medalista Dziedziny) E. Zelmanov został nagrodzony medalem za prace powiązaną z Problemem Burnisda.
Pierwsza część "Teorii Grup Skończonego Porządku" była nowatorska, natomiast druga część opublikowana w 1911 roku zawierająca systematyczny rozwój tematu włącznie z cechami teorii Frobeniusa i pracą Burnisida wykorzystującą te metody, jest klasyką, która jest czytana przez rzesze ludzi aż po dziś.
W swoim życiu Burnside opublikował około 150 prac naukowych z czego około 50 było powiązanych z teoria grup. Wiadomo też, że pod koniec swojego życia, zaczął pracować nad teoria prawdopodobieństwa i jego pierwsza praca związana z tym tematem pojawiła się w 1918 roku. Pozostawił kompletny rękopis książki o prawdopodobieństwie, która została opublikowana jako "Teoria Prawdopodobieństwa" rok po jego śmierci.
Jako student Burnside był świetnym wioślarzem w siódemkach, ale był postrzegany jako zbyt lekki by wejść w skład drużyny uniwersyteckiej. Jednak nadal interesował się wiosłowaniem, a później wędkowaniem. Zawsze miał słabość do Szkocji i tam przez całe swoje życie udawał się w wakacje by powędkować. Ożenił się wkrótce po tym jak został rektorem na Greenwich, i doczekał się dwóch synów i trzech córek. Patrząc na karierę Burnsida, być może największą niespodzianką jest to, że odrzucił ofertę z Pembroke by powrócić do swojej starej uczelni, na rzecz pozostania na Greenwich
