Baraniecki Aleksander
ur: 8 grudnia 1848 w Warszawie
zm: 27 lutego 1895 w Krakowie
Marian Aleksander Baraniecki urodził się 8. XII. 1848 w Warszawie i tam odbył studia gimnazjalne. W r. 1865 wstąpił do Szkoły Głównej, którą ukończył w r. 1870 ze stopniem magistra nauk matematyczno - fizycznych. Potem studiował w Petersburgu, Krakowie, Lipsku, otrzymując doktorat w r. 1871. Od 1875 - 1881 uczył matematyki w II gimnazjum w Warszawie; rozpoczynał równocześnie wykłady matematyki jako docent na Uniwersytecie Warszawskim. W r. 1885 zostaje powołany na katedrę matematyki na Uniwersytecie Krakowskim, musi jednak niebawem przerwać wykłady wskutek utraty wzroku. Zmarł 27. II. 1895.
Spuścizna naukowa Baranieckiego obejmuje prócz rozpraw drukowanych w Pamiętniku Towarzystwa Nauk ścisłych, w Rozprawach Akademii Umiejętności i w innych periodykach naukowych, szereg podręczników dla szkół średnich i wyższych. Obejmują one arytmetykę, algebrę, teorię wyznaczników i przecięć stożkowych.
Na podkreślenie zasługują zamiłowania historyczne tego zasłużonego pedagoga, o czym świadczy zawarty w II wydaniu Kursu Arytmetyki z r. 1894 Krótki rys rozwoju arytmetyki i jej nauczania w Polsce. W czasopiśmie Wszechświat z r. 1883 znajduje się artykuł poświęcony jednostkom miar prawnym i zwyczajowym w Polsce; w r. 1889 zaś wydaje Baraniecki pierwszą polską książeczkę matematyczną Algorytm Kłosa z r. 1538.
