Seidel Philipp
ur: 24 października 1821 w Zweibrücken - Niemcy
zm: 13 sierpnia 1896 w Monachium - Niemcy
Matka Philippa von Seidla nazywała się Julia Reinhold. Jego ojciec Justus Christian Felix Seidel pracował w niemieckiej poczcie . Praca zmuszała go do częstych przeprowadzek.
Philipp uczęszczał do kilku szkół. Pierwszą z nich była szkoła w Nordlingen. następną w Nuremberg , skończył edukację w Hof. Pomimo że skończył szkołę w 1839 roku nie od razu został przyjęty na studia. Otrzymywał korepetycje z matematyki przed dostaniem się na studia. Korepetytorem był Schnurlein, który nauczał matematyki w gimnazjum w Hof. Dla Seidla były to ważne korepetycje
W 1840 roku dostał się na studia w Berlinie. Studiował tam pod protekcją Dirichleta. W 1842 roku przeniósł się do Konigsberg, gdzie stidiował pod protekcją Bessela Jacobi i Franza Neumanna. Jesienią Jacobi opóścił Konigsberg. Przyczyną było złe zdrowie. Wyjechał do Włoch z Borchardt , Schlafli, i Steiner. Bessel spodziewał się że Jacobi będzie z daleka od Konigsberg, podczas gdy poradził Seidlowi aby pojechał do Munich w celu zdobycia doktoratu. Dostał doktorat w Munich w 1846 r. za Najlepszą formę zwierciadła w teleskopie. Sześć miesięcy później dołączył własną rozprawę naukową o badaniu zbieżności i rozbieżności rozłamu łańcuchów, i został wykładowcą w Munich.Warto wspomnieć również o tym że obie prace zabrały mu dużo czasu: astronomia i analiza matematyczna.
Seidel pracował nad analizą matematyczną przez całą karierę. Zidentyfikował matematycznie pięć współczynników opisujących aberacje komatyczne, astygmatyzm, zniekształcenie.Wprowadził także pomysł niejednorodnej konfergencji i zastosował prawdopodobieństwo w astronomii.
Seidel rozwijał się błyskawicznie w Munich. W 1847r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1855 zwyczajnym. Seidel otrzymał wiele nagród jako członek Royal Privy Councillor.
Dostał wiele medali za swoją pracę. W 1851 został wybrany do Bawarskiej Akademii Nauki. Inne akademie też go uchonorowały np. Akademia Gottingen .
Interesującym aspektem jego pracy, jest zmianka o użyciu teorii prawdopodobieństwa. Nie ograniczał się tylko do zastosowania matematyki w astronomii, wykorzystywał swoje zdolności do studiowania okresowości pewnych chorób, oraz pewnych aspektów dotyczących klimatu.
Wykładał również teorię prawdopodobieństwa i pierwiastków kwadratowych. Problemy z oczami zmusiły go do wczesnej emerytury. Ponieważ nie był żonaty, podczas choroby opiekowała się nim siostra Lucy do 1889 r. Później opiekował się nim duchowny.
