Conway John Horton
ur: 26 grudnia 1937 w Liwerpolu - Anglia
Ojciec Jona H Conweay był asystentem w laboratorium chemicznym. John zaczął się interesować matematyką w bardzo młodym wieku. Młodość Johna była trudna. Dorastał w Wielkiej Brytanii w czasie wojny. W szkole podstawowej John był wyróżniającym się uczniem.
Nie wiedząc dokładnie czym była matematyka w szkole podstawowej, John Conway musiał postanowić sobie, że zostanie matematykiem. Podczas rozmów wstępnych do szkoły średniej - kiedy miał 11 lat- został on zapytany, kim chce być gdy dorośnie. Odpowiedział, że chce być matematykiem w Cambridge. Był celującym uczniem w szkole średniej, jednak nie we wszystkich przedmiotach. Jednakże jego osiągnięcia w matematyce były dużo lepsze niż innych uczniów. Matematyka nie była jedynym przedmiotem, który go interesował. Jego pasją była również astronomia a innym razem skamieniałości. Zainteresowanie astronomią pozostało mu do dziś.
Po opuszczeniu szkoły średniej Conway wstąpił do Gonville and Caius College Cambridge aby studiować matematykę. Tytuł uniwersytecki uzyskał w 1959r. i rozpoczął badania nad teorią liczb nadzorowane przez Harolda Davenporta. Rozwiązawszy otwarty problem zadany przez Davenporta polegający na napisaniu cyfr jako sumy pięciu sił, Conway zaczął się interesować nieskończonością uporządkowaną. To pokazało, że jego zainteresowanie grami rozpoczęło się podczas jego studiów w Cambridge, gdzie stał się zapalonym graczem, który spędzał godziny grając w gry w swoim pokoju. Tytuł doktora zdobył w 1964r. i pracował wtedy jako wykładowca matematyki właściwej na Uniwersytecie w Cambridge. Spełnił swoje ambicje, które miał w wieku 11 lat.
Również w 1964r. Conway został wybrany do związku Sidney Sussex College, Cambridge. Na tym stanowisku pracował on nad logiką matematyczną, w pracy tej nie było postępu. On napisał: "Popadam w depresję, czuję że nie uprawiam prawdziwej matematyki. Niczego nie opublikowałem i czuję się winny z tego powodu."
To jednak szybko się dla Conway'a zmieniło. Około 1965r. John Leech odkrył gęstość pakowania sfer w 24 wymiarach w sieci. Nie mając wystarczającej wiedzy z zakresu teorii grup próbował zainteresować tym innych. Jako pierwszy zachęcony został Conway. Szczegóły jego odkrycia zostały przedstawione w "On numbers and games" (1976). Ta praca była dla Conway'a przełomem w jego karierze matematyka. Pokazał pewne właściwości symetrii grup G Leecha w sieci. Dokonał tego dzieląc główną subgrupę 2 rzędu, które były wcześniej nie odkryte skończoną prostą grupą rzędu 8, 315, 553, 613, 086, 720, 000. Jednak G miało nawet więcej znakomitych własności. Miało wielką liczbę bardzo interesujących subgrup zawierających więcej niż dwie przedtem skończone sporadyczne proste grupy znane w tym czasie. Skończona sporadyczna grupa prosta jest skończoną prostą grupa, która nie jest członkiem jednej ze standardowych nieskończonych rodzin.
Conway ogłosił swoje odkrycie w 1968r. i opublikował wszystkie szczegóły w I części " Biuletynu Londyńskiego Towarzystwa Matematycznego" w 1969r.. To był początek w publikacjach, kiedy Conway zaczął zajmować się matematyką właściwa pokładając zaufanie w jednym ze swych największych odkryć na polu matematyki, która miała najwyższy poziom (profil) w tym czasie. Na wykładach jawił się swoim studentom jako człowiek obdarzony doskonałą pamięcią i doskonały wykładowca oraz showman. On stał się znany poza światem matematyki krótko po tym jak odkrył "Grę życie". John von Neumann szukał uniwersalnego konstruktora w 1940r. Próbował znaleźć hypotermiczną maszynę, która mogłaby sama siebie skopiować, znalazł więc matematyczny model takiej maszyny ze skomplikowanymi prawami na siatce kartezjańskiej. Conway próbował upraszczać Neumannowski pomysł z ewentualnymi sukcesami w " Sphere packings, lattices and groups" (1988).
Conway pokazał grę swojemu przyjacielowi Martinowi Gardnerowi, który opisał to w październiku w 1970r. w " Scientific American". Gra stała się błyskawicznym sukcesem i Conway stał się powszechnie znany. W 1970r. Conway został również wybrany do związku Gonville and Caius College Cambridge i trzy lata później był lansowany od wykładowcy do czytelnika w " matematyce właściwej" oraz " Statystyce matematycznej" w Cambridge.
Innym tematem z którego Conway jest znany jest odkrycie liczb nierzeczywistych, co również datuje się około roku 1970. To zawsze było niespodzianką dla ludzi, ze rozwój systemu liczb nadal trwa. Opinia powszechna jest taka, że liczby złożone są końcem drogi w rozwoju liczb a Conwayowskie odkrycie jest idealną ilustracją tego, że system liczb jest częścią kontynuacji rozwoju tego przedmiotu. Być może zaskakujący fakt jest taki, że Conway nie próbował rozwijać systemu liczb, ale raczej analizował grę " Go". Conway studiował grę z dwoma graczami " Go" w Cambridge, którzy byli międzynarodowym standardem. Zaobserwował, ze pod koniec gry pojawia się jako suma wielu mniejszych gier. Analizując sytuację Conway odkrył, że pewne gry zachowują się jak liczby i tak narodziły się liczby urojone. Nazwa liczby urojone nie została wymyślona przez Conway'a ale przez Donalda Knutha, który był pod takim wrażeniem odkrycia Conway'a, że napisał " liczby urojone" ( 1974) w formie broszury przedstawiającej ideę, myśl matematycznych badań (odkryć) dla studentów.
Jest to niemożliwe, w krótkim artykule takim jak ten przedstawić pełny zakres tematów którymi się zajmował Conway lub które przemyśliwał w wielu różnych dziedzinach. Pojawiły się jego innowacyjne wkłady w teorii grup, odkrył liczby nierzeczywiste, prowadził badania w teorii węzła, teorii liczb, teorii gier, form kwadratowych, teorii kodowania.
W marcu 1981r. Conway został wybrany do Towarzystwa Królewskiego w Londynie. Następnie w 1983r. został mianowany profesorem matematyki w Cambridge. Był to czas kiedy następujący obraz Conway'a był prezentowany przez Guy'a :"Conway jest roztargniony, niepoukładany". W 1986r. Conway opuścił Cambridge po uzgodnionym spotkaniu na miejsce J. von Neumanna w Princeton w Stanach Zjednoczonych, gdzie większość jego pracy skupiała się na geometrii i regularnym studiowaniu symetrii i struktur kryształu.
W 1987r. Conway został nagrodzony "Polya" - nagrodą Londyńskiego Towarzystwa Matematycznego. Był również nagradzany w latach 1997-1998 nagrodą Frederica Essera Nemmersa na Northwestern Universitety. Nagrodę tę otrzymują matematycy, którzy stworzyli podstawy do dalszego rozwoju nowej dyscypliny naukowej. Powinniśmy zwrócić uwagę na kilka książek Conway'a wraz z komentarzem recenzentów: " On numbers and games" (1976), " Winning ways for your mathematical plays" (2 volumes) (1982), " Sphere packings, lattices and groups" (1988), " The book of numbers" (1996)
