1808
Sophie pracuje nad dowodem Wielkiego Twierdzenia Fermata. W tej naturze uzyskuje jedne z największych osiągnięć XIX wieku. Jako pierwszy człowiek udowadnia prawdziwość tezy tego twierdzenia dla nieskończonego zbioru argumentów nazwanych potem liczbami pierwszymi Sophie Germain. Więcej o odkryciach w kolejnej części. Wysyła swoje prace do Gaussa. Ten jednak przestaje się zajmować teorią liczb po tym, jak dostaje posadę Profesora Astronomii w Getyndze. 12 lat później napisze jednak do Legendra, że wyniki Sophie były jednymi z ważniejszych na XIX wiecznej drodze do dowodu Wielkiego Twierdzenia Fermata.
1825
Sophie po wielu latach badań przesyła Akademii kolejną pracę o powierzchniach. Jednak poważne zarzuty Poissona - wówczas juz bardzo znanego - sprawiają, że doniosłe osiągnięcia pozostają niezauważone aż do 1880. Mimo wszystko jednak osiągnięcia naukowe Germain zostają dostrzeżone i zostaje pierwszą w historii kobietą, która nie będąc żoną naukowca, została włączona w skład Francuskiej Akademii - jednej zz najbardziej prestiżowych organizacji naukowych w ówczesnej Europie.
1873
Lindemann broni pod kierunkiem F.Kleina doktorat na uniwersytecie w Erlangen. Praca dotyczy rozwijającej się wówczas intensywnie geometrii nieeuklidesowej (której Klein był przecież wielkim znawcą) i zostaje opublikowana pod tytułem: "Über unendlich kleine Bewegungen und über Kraftsysteme bei allgemeiner projektivischer Massbestimmung." Po uzyskaniu tytułu Lindemann odwiedza najważniejsze ośrodki matematyczne Anglii i Francji (Oxford, Cambridge, Ecole), nawiązując znajomości m.in. z Chaslesem, Bertrandem, Jordanem i Hermitem. Szczególnie analiza osiągnięć tego ostatniego wpłynie na najważniejszą publikację matematyka niemieckiego, w tym bowiem roku Charles Hermite dowodzi, że liczba e jest przestępna.
1883
Lindemann przenosi się do Królewca (żeni się). Podbudowany swoim sukcesem dotyczącym liczby pi, matematyk niemiecki mierzy się kilkukrotnie (za każdym razem nieskutecznie) z dowodem Wielkiego Twierdzenia Fermata. Ostatecznie poświęca się pracy dydaktycznej. Najsłynniejszym uczniem profesora stanie się oczywiście David Hilbert, który pod jego kierownictwem bronić będzie w Królewcu swojej pracy doktorskiej. Wśród zainteresowań Lindemanna obok zagadnień dydaktycznych są także historia matematyki i prace translatorskie. Na początku XX wieku wspólnie z żoną tłumaczy i przerabia na niemiecki część prac francuskich i angielskich, m.in. współczesne mu badania Poincarego.
1900
Vito Volterra przenosi się do katedry fizyki matematycznej na Uniwersytecie Rzymskim. W tym też roku odbywa się słynny II Międzynarodowy Kongres Matematyczny w Instytucie H. Poincarego w Paryżu. Volterra zaproszony zostaje do wygłoszenia wykładu plenarnego.
1917
Powołanie Towarzystwa Matematycznego we Lwowie
1919
Dnia 2 kwietnia odbyło się w lokalu Seminarium Filozoficznego przy ul. Św. Anny zebranie konstytucyjnena którym założono towarzystwo pod nazwą: "Towarzystwo Matematyczne w Krakowie".
1923
W Warszawie zostaje powołane Towarzystwo Matematyczne, ale jako oddział Polskiego Towarzystwa Matematycznego z siedzibą w Krakowie.
1927
We Lwowie odbywa sie pierwszy w dziejach Polski - "Polski Zjazd Matematyczny".
1929
Założone zostaje we Lwowie czasopismo "Studia Matchematica" które podobnie jak Fundamenta Matchematica zajmuje się tylko jedną gałęzią matematyki - analizą funkcjonalną.
1931
Do szcególnych Polskich wydarzeń tego roku można zaliczyć powołanie "Monografii Polskich"
1935
"Fundamenta Matematica" obchodzi jubileusz mianowicie ukazuje się dwudziesty piąty tom tego wydawnictwa.
1935
W tym roku zaczynaja wychodzić w Warszawie "Acta Arithmetica", poświęcone teorii liczb.
1948
Norbert Wienert publikuje "Cybernetics: or, Control and Communication in the Animal the Machine" [Cybernetyka: lub Kontrola i Komunikacja w Zwierzęciu i Maszynie]". Pojęcie "cybernetyka" jest przypisywane Wienerowi. Szczegółowa praca nad książką oparta jest na teorii informacji, szcególnie stosowana do komputerów.
1948
Shanon wydaje teorię informacji i stosowanie metod matematycznych do studiowania błędów w przekazywaniu informacji. To miało zasadnicze znaczenie a\w nauce komputerowej i tele komunikacji.
1948
Schwartz publikuje "Généralisation de la notion de fonction, de dérivation, de transformation de Fourier et applications mathématiques et physiques", która jest jego pierwsza publikacja na temat teorii rozkładu.
1949
Mauchly i John Eckert buduja Binarny Automatyczny Komputer (BiNAC). jednym z głównych posunięć tej maszyny jest to, że data jest przechowywana na magnetycznej taśmie, a nie na dziurkowanych taśmach.
1949
Selberg i Erdös odnajdują podstawowy dowód najważniejszego twierdzenia złożonej teorii funkcji.
1950
Carnap publikuje "Logical Foundations of Probability" ["Logiczne Podstawy Prawdopodoboeństwa"].
1950
Hamming publikuje fundamentalny na temat: wykrywających błędy i korygujących błędów kodów.
1950
Hamming przekłada "Hodge Conjecture" ["Przypuszczenie Hodgea"] na temat: rzutowych algebraicznych rozmaitości.
1951
Serre używa stosować kolejności do badania relacji między grupami homologii włókna, całkowitej przestrzeni i przestrzeni podstawy w rozwłóknieniu. To umożliwia by odkryć podstawowe związki między grupami homologii i grupami homotopii przestrzeni i udowodnić ważne skutki o grupach homotopii kuli.
1952
Hörmander zaczyna pracowa nad terią częściowego równania różniczkowego. 10 lat później otrzymuje "Friends Medal" za tą prace.
1955
Henri Cartan i Samuel Eilenberg tworzą algebrę homologiczną, która łączy algebrę abstrakcyjną i topologie algebraiczną.
1955
Taniyama stawia swoje przypuszczenie na temat krzywych eliptycznych, które odegrają znaczna rolę w dowodzie ostatniego Twierdzenia Fermata.
1956
Milnor publikuje "On manifolds homeomorphic to the 7-sphere". Która publikuje nową dziedzinę zróżncowanej topologii.
1957
Kołmogorow rozwiązuje "Hilbert's Thirteenth Problem" na funkcjach ciągłych trzech zmiennych, które nie mogą byc reprezentowane przez funkcje ciągłe dwóch zmiennych.
1958
Thom zostaje nagrogony "Fields Medal" za swoją pracę nad topologią "Thom transverrsality theorem".
1959
Boone dowodzi, że wiele decydujących problemów dla grup jest nierozwiązywalne.
1959
Marshall publikuje swój słynny traktat "Theory of Groups".
1960
M. Suski odgrywa nowe nieskończone rodziny prostych określonych grup.
1960
W amerykańskich szkołach publicznych wprowadzona zostaje "nowa matematyka" - program nauczania, ujmujący zależności matematyczne opierając się na teorii zbiorów.
1961
Amerykanin Edward Lorenz prowadzi badania, które doprowadzą do powstania teorii chaosu.
1963
Metody forcingu prowadzą do roztrzygnięcia wielkiego problemu teorii mnogości - postawionego przez jej twórcę - hipotezy continuum. Zgodnie z wynikiem Cohena, jest ona niezależna od aksjomatów teorii mnogości podanych przez Zermelo, co innymi słowy oznacza, że na gruncie tak utworzonej teorii mnogości nie da się jej ani dowieść ani obalić. W świecie matematycznym jest to długo oczekiwany (choć niekoniecznie najbardziej spodziewany) rezultat.
1964
Za wkład w rozwój analizy matematycznej Cohen zostaje uhonorowany nagrodą Bochera, nadawaną raz na pięc lat przez Amerykańskie Towarzystwo Matematyczne. By pokazać, że uzyskanie tej nagrody było nie lada zaszczytem dość wspomnieć, że lauretami poprzednich edycji byli m.in tak słynni matematycy amerykańscy jak George David Birkhoff, Solomon Lefschetz, James W. Alexander, Norbert Wiener, czy w końcu John von Neumann.
1965
Sergi Norikor's pracuje nad topologią różniczkową w szczególności stałych grup homatopii i klasyfikowaniu gładkich prostołącznych monifolds, zaprowadza go to do stworzenia "Novikov Conjecture"
1965
Bombieri używa swojej dużo ulepszonej metody sita, aby dowieść to co teraz nazywamy "Bombiers mean value theorem" które dotyczy najważniejszego rozkładu w postępach arytmetyki.
1965
Tukey i Cooley publikują arytkuł przedstawiający "Fast Fourier Transform" algorytm
1965
Selten publikuje ważną prace o rozrużnianiu między sensownymi i bezsensownymi w przewidywaniu wyniku gier. To zaprowadza go do otrzymania nagrody Nobla w 1994
1966
Na Światowym Kongresie Matematycznym Paul Cohen zostaje uhonorowany Medalem Fieldsa.
1969
Conway publikuje szczegóły jego odkrycia nowych określonych prostych grup.
1970
Alan Baker zostaje uchonorowany Fields Mrdal za swoją pra
1980
Klasyfikacja określonych prostych grup jest ukończona.
1982
Mandelbrot publikuje The fractal geometry of nature" który rozwija jego teorię geometrii fraktalnej pełniej niż jego praca z 1975.
1993
Wiles wyznaje kilku matematykom, że jest blisko dowodu WTF. W Cambridge odbywa się seria wykładów w Instytucie Izaaka Newtona. 23 czerwca, podczas ostatniego wykładu zakomunikował, że dowiódł Wielkie Twierdzenie Fermata. Po spisaniu dowodu, okazało się jednak, że jest w nim pewna nieścisłość, luka...
1994
Andre Wiles od roku pracuje przy wsparciu R. Taylora nad załataniem luki. Jest bliski załamania. Wygląda na to, że dowód upadnie. 19 sierpnia podejmuje ostatnią próbę - i jak sam pisze - w przebłysku oświecenia, które się już nigdy w życiu nie powtórzy, udało mu się wypełnić dowód. Wraca do Princeton. Spisuje ostateczny dowód w pracy: Modular elliptic curves and Fermat's Last Theorem
1995
Annals of Mathematics - najpoważniejsze matematyczne pismo świata publikuje prace Wilesa. Dowód zostaje ostatecznie przyjęty. Od tego czasu uzyskuje wiele honorów i nagród.
1998
Thomas Hales udowadnia zadanie Kepler o pakowaniu kuli.
