Około 30000 pne
Paleolityczne ludy w Centralnej Europie i Francji zapisują numery na kościach.
28000 pne
Homo Sapiens prowadził na terenie Europy obliczenia, wykonując nacięcia na kościach i kamieniach.
Około 25000 pne
Wczesno geometryczny wzór stosowany.
Około 5000 pne Dziesiętny system numeracyjny jest stosowany w Egipcie.
Około 4000 pne Babilońskie i egipskie kalendarze w użyciu.
Około 3400 pne
Pierwsze symbole dla numerów: proste linie, zaczęli stosować w Egipcie.
3000 pne
W Egipcie używano hieroglifów oznaczających cyfry.
Około 3000 pne
Liczydło rozwija się na Środkowym Wschodzie i obszarze Morza Śródziemnego.
Około 3000 pne
Hieroglificzne liczebniki są używane w Egipcie.
Około 3000 pne
Babilończycy zaczynają używać sześć dziesiątkowego systemu numeracyjnego dla zarejestrowania finansowych transakcji.
Około 2770 pne
Egipcjanie zaczęli stosować kalendarz.
2000 pne
Babilończycy opracowali pozycyjny system liczenia oparty na podstawie 60 (system sześć dziesiątkowy).
Około 2000 pne
Harappanowie przyjmują jednolity dziesiętny system miar i wag.
Około 1950 pne
Babilończycy rozwiązują równania kwadratowe.
1900 pne
Babilończycy stosowali w praktyce szczególne przypadki twierdzenia Pitagorasa - na ponad tysiąc lat przed Pitagorasem.
Około 1900 pne
Zostaje napisany moskiewski papirus. Podaje on szczegóły egipskiej geometrii.
Około 1850 pne
Babilończycy znają twierdzenie pitagorasa .
Około 1800 pne
Babilończycy używają tabliczki mnożenia.
Około 1750 pne
Babilończycy rozwiązują liniowe i kwadratowe równania algebraiczne, kompletuje tablice pierwiastków drugiego i trzeciego stopnia. Używaja oni twierdzenia Pitagorasa oraz matematyki do poszerzenia wiedzy z astronomią.
1700 pne
Sumerowie zajmowali się kwadratami i pierwiastkami kwadratowymi oraz sześcianami i pierwiastkami sześciennymi, a także pewnymi równaniami kwadratowymi. Podali również przybliżoną wartość liczby pi.
1700 pne
Matematycy egipscy rozwijali geometrię, cyfrowy zapis liczb. Zbudowali tablice wartości ułamków.
Około 1700 pne
Zostaje napisany papirus Rhinda. Pokazuje on, że Egipcjanie rozwinęli wiele technik do rozwiązywania problemów matematycznych. Mnożenie opiera się na powtarzającym się podwajaniu, a dzielenie na kolejnym połowieniu.
Około 1400 pne
Dziesiętny system numeracyjny bez zera zaczyna być używany w Chinach.
1350 pne
Chińczycy zapisywali liczby w systemie dziesiętnym.
1000 pne
Chińczycy posługują się tabliczką do liczenia (pierwowzór liczydła).
Około 800 pne
Baudhayana jest autorem jednego z najwcześniejszego indyjskiego Sylabusa.
Około 750 pne
Manava piszę Sulbasutra.
Około 600 pne
Apastamba pisze najbardziej interesującego Indian Sulbasutraa z matematycznego punktu widzenia.
585 pne
Podczas bitwy Lidyjczyków z Medami wystąpiło zaćmienie Słońca, przepowiedziane przez greckiego matematyka Talesa z Miletu. Walczące strony uznały to zjawisko za omen i zawarły pokój .
585 pne
Podczas bitwy Lidyjczyków z Medami wystąpiło zaćmienie Słońca, przepowiedziane przez greckiego matematyka Talesa z Miletu. Walczące strony uznały to zjawisko za omen i zawarły pokój.
575 pne
Tales przynosi babilońską matematyczną wiedzę do Grecji. Używa on geometrii, by rozwiązać zadania takie jak obliczanie wysokości piramid i odległości statków od brzegów .
530 pne
Pitagoras z Samos przenosi się do Krotonu we Włoszech i uczy matematyki, geometrii, muzyki i reinkarnacji.
530 pne
Grecki filozof i matematyk Pitagoras udowodnił twierdzenie znane dziś jako twierdzenie Pitagorasa. Dowodził, że Ziemia jest kulą, dokoła której krążą Słońce, Księżyc , gwiazdy i pięć widocznych planet po ośmiu koncentrycznych sferach. Tarcie między sferami miało wywoływać harmonijne, lecz niesłyszalne dźwięki, zwane muzyką sfer. Wykazał, że Gwiazda Poranna i Gwiazda Wieczorna to ten sam obiekt i nazwał go Afrodyta (po łacinie: Wenus). Od niego pochodzi idea, że mózg jest ośrodkiem wyższej aktywności.