Nevanlinna Rolf Herman
ur: 22 październik 1895 w Joensuu w Finlandi
zm: 28 Maj 1980 w Helsinkach w Finlandi
Rolf Nevanlinna na pierwszym miejscu w zainteresowaniach w szkole postawił klasycyzm, na drugim miejscu postawił matematykę. Jednakże przeczytał "Wstęp Do Analizy Wyższej" Lindelöf'a przed pójściem na uniwersytet, zanim stał się entuzjastycznym analitykiem i poświęcił matematyce resztę swego życia. (Lindelöf był kuzynem ojca Nevanlinna.)
Rolf wstąpił w progi Uniwersytetu w Helsinkach w 1913r. Tam został zainspirowany naukami Lindelöf'a. Slużby wojskowej uniknął, gdyż miał niedowagę oraz studiował w latach wojny. Jego teza została zaprezentowana w 1919r, z wszelką szczegółowością i poświęceniem uwagi, co było typowe w charakterze jego pracy.
Posady uniwersyteckie nie były dostępne w Finlandii w 1919, więc Nevanlinna podjął pracę, jako nauczyciel. W 1920r otrzymał ofertę pracy od Landau'a, aby nauczać w Göttingen, lecz jej nie zaakceptował. Został wykładowcą na Uniwersytecie w Helsinkach w 1922r, ale nie zrezygnował z posady nauczyciela, dopóki nie otrzymał tytułu profesora na tym samym uniwersytecie w 1926r. Pozostał tam przez reszte swego życia, poza częstymi podróżami, jakie odbył do wielu krajów. Jego pierwsza podróż została zrealizowana dzięki zaproszeniu Landau'a, aby przyjechał do Göttingen w 1924r. Dzięki Landau'owi poznał Hilbert'a, Courant'a i Emmy Noether. Późniejsze wizyty odbywały się do Paryża, gdzie poznał Hadamard'a, Montel'a. Odwiedził także Bloch'a w szpitalu dla chorych umysłowo.
Nevanlinna otrzymał ofertę, aby objąć stanowisko Weyl'a, gdy ten wyjechał do Zurychu, ale odmówił. Kontynuował pracę w Helsinkach, stał się rektorem w 1941r.
W pracy skoncentrował się na "harmonicznych przestrzeniach" (których dowiódł). Rozwijał także teorię "wartości rozdzielania", nazwaną później jego imieniem. Główne rezultaty teorii Nevanlinna pojawiły się na stu stronach papieru w 1925r. Praca ta w późniejszym czasie została opisana przez Weyl'a jako: jedno z niewielu, wspaniałych "matematycznych" wydarzeń naszego wieku.
Całość jego teorii ukazała się w monografie w 1929r. Kolejnym, wspaniałym strzępkiem jego pracy było odkrycie "haromnicznych przestrzeni",/i. w 1936r. Artykuł zawiera prawie dwieście stron, napisanych przez Nevanlinna. Jego nałóg pracy może wyjaśniać tą bardzo dużą wydajność.
Rolf nigdy nie potrzebował dużo snu. W późnych latach trzydziestych wstawał o czwartej rano, odzwiedzał rodzinę do godziny dziesiątej, jadł lunch, potem pracował do siódmej, następnie ponownie wracał do rodziny.
Od 1982r. nagroda nazwana jego imieniem jest przyznawana przez Międzynarodowy Kongres Matematyków młodym odkrywcom, którzy mają swój wkład w rozwój matematycznej nauki.
