Baire Rene
ur: 21 stycznia 1874 w Paryżu
zm: 5 lipca 1923 w Chambéry
Ojcie Rene Baire był krawcem. Rene pochodził z ponurej rodziny klasy robotniczej, w której borykano się z problemami finansowymi i był jednym z trojga dzieci. Wychował się w Paryżu w czasach, gdy budowano wieżę Eifla. W 1886 roku, gdy miał dwanaście lat wygrał stypendium dające mu możliwość uzyskania dobrego wykształcenia, pomimo trudnej sytuacji finansowej, w jakiej znajdowała się jego rodzina. Dostał się do Lycee Lacanel, gdzie okazał się wyróżniającym studentem.
Wygrał dwie honorowane nagrody w Concours General. Był to pojedynek pomiędzy czołowymi studentami z wszystkich uczelni Lycees we Francji. W 1890 roku Rene ukończył zaawansowaną klasę w Lycee Lacanel, a nastepnie wsąpił do specjalistycznej sekcji matematycznej: Lycee Henri IV. Po zakończeniu pierwszego roku przygotowań na uczelni, zdał wzorowo egzaminy wstępne na Ecole Polytechnique jak i na Ecole Normal Supevieuve. Miejsce studiów wybrał później. Costobal zapisał o nim: "Podczas trzyletniego pobytu wyróżniał się nadprzeciętnymi zdolnościami intelektualnymi, był cichym, młodym chłopcem, skrytym w sobie". Podczas tego pobytu na studiach dowiedział sie, że jego stan zdrowia nie jest najlepszy.
W Ecole Normale Supevieuve, Baire uczęszczał na wykłady prowadzone przez Jules Tamery oraz Emile Picard w miejscowości Sorbone. Jako student był asystentem Poincore w badaniach, które dotyczyły roznoszenia ciepła. Chodził na nie w roku 1894. Wkrótce otrzymał swój licencjat. Był najlepszym studentem na pisemnej częśći egzaminu, a trzeci po części ustnej. Jego niezadawalające osiągnięcia z ustnej części egzaminu spowodowane były tym, że skupiał się na szczegółach. Baire został poproszony o udowodnienie ciąłości funkcji ekspotencjalnych. Kiedy był w połowie dowodu zdał sobie sprawę, że jego demonstracja ciągłości, której uczył się na uczelni Lycee Henri IV była całkowicie sprzeczna. Egzamin ten był ciężki dla Baire. Zdecydowano prześledzić jeszcze raz wyniki Baira i jeszcze raz go zegzaminować.
W uczelni Lycee in Ber - le Duc, Baire pracował nad teorią funkcji i koncepcji. Podczas tego czasu odkrył, że funkcje ciągłe są ograniczone. Krótko po ustaleniu taj teorii sklasyfikował funkcje. Baire został nagrodzony stypendium pozwalającym mu kontynuować jego studia we Włoszech. Tam poznał i zawarł bliską znajomość z Volltero. Podczas pracy w Lycee, Baire napisał doktorat o nieciągłości funkcji. Był egzaminowany przez Darboux, Apell i Emile Picard 24 marca 1899 roku. Obronił i otrzymał ten tytuł, jednak nie wszyscy słuchacze dobrze zrozumieli objekcje, które przedstawił. Nie potrafił wszystkich przekonać do swoich teorii i ich dowodów.
Przed prezentacją swojej pracy Baire miał problemy z powodu złego stanu zdrowia i po otrzymaniu doktoratu był zdolny prowadzić matematyke tylko na krótką metę. Kontynuował swoją przygodę z matematyką, nauczając w Lycees, ale nie był z tego zadowolony, gdyż prowadził to na niskim poziomie. W 1901 roku został zaproszony na Uniwersytet Montpellier. W liście zaproszeniowym była propozycja, aby przygotowywał studentów na agregation egzamin. Ta propozycja ucieszyła go bardziej niż nauczanie w Lycees. W 1904 roku został nagrodzony przez fundację Peccot Fellowship, która dawała zdolnym, młodym nauczycielom możliwość spędzenia semestru na Uniwersytecie podwyższając swoje zdolności.
Baire spędził semestr w Collegu we Francji, gdzie dokształcał swoją teorię i opublikował ją w następnym roku. Baire powrócił do Montpellier, gdzie przeżył serię ataków, po czym ponownie zajał się pracą. Został zaproszony na Uniwersytet w 1905 roku, gdzie dołączył do Faculty of Science at Bijon. W 1907 roku otrzymŁ tytuł profesora analizy. Pomiędzy 1909 a 1914 rokiem próbował ponownie podjąć nauczanie, ale stawało się to dla niego coraz bardziej uciążliwe. Na początku 1914 roku zaprzestał nauki, aby poprawić swoj stan zdrowia. Baire wybrał się najpierw do Alesia, a nastepnie do Lousany. To był ten czas kiedy rozpoczęła się pierwsza wojna światowa i dlatego nie był on już w stanie powrócić do Francji. Lata 1914 - 1918(lata wojny) spędził na Lousanie w trudnych warunkach finansowych. Podczas swojej choroby nadal prowadził badania nad swoja teorią.Jego teoria miała sens.
